Αγνόησες τα φαβορί και έστειλες δευτεροκλασάτους; Θα τιμωρηθείς!

Αγνόησες τα φαβορί και έστειλες δευτεροκλασάτους; Θα τιμωρηθείς!

Έχω μια θεωρία: όταν στους εθνικούς τελικούς συμμετέχουν μεγάλα ονόματα, όμως επιλέγονται τελικά καλλιτέχνες ήσσονος σημασίας, δείχνοντας ασέβεια στους σημαντικούς, ή έστω δημοφιλείς, καλλιτέχνες, τότε η συμμετοχή αυτή “τιμωρείται” στη Γιουροβίζιον. Σίγουρα θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Για την ώρα σταχυολόγησα μερικά από τα πολλά παραδείγματα, με αφορμή τη χθεσινή νίκη της Montaigne έναντι της Vanessa Amorosi στην Αυστραλία, η οποία έγινε παγκοσμίως γνωστή χάρη στο “Heroes Live forever” που ακούστηκε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνεϋ το 2000.

Δανία 1966. Ο Dario Campeotto (DEN 61), με μεγάλη καριέρα, καταλήγει μυστηριωδώς τελευταίος στο MGP, ενώ αναδεικνύεται πρώτη η Ulla Pia (14η/18).

Γερμανία 1974. Όλοι είχαν για σίγουρο νικητή τον Jürgen Marcus, όμως, όπως κατήγγειλε τότε ο ίδιος στον Τύπο, οι Cindy & Bert είχαν “γνωστούς” στην κρατική τηλεόραση, η οποία τους επέλεξε. Το αποτέλεσμα; 15οι/17.

Γιουγκοσλαβία 1973. Η πρωτοβαθμια επιτροπή φρόντισε να αποκλείσει τα δύο μεγάλα φαβορί, Ditka Haberl (YUG 75) και Josipa Lisac, οι οποίες έτσι δεν βρέθηκαν ποτέ στον μεγάλο τελικό. Αναπάντεχος νικητής o Zdravko Čolić, ο οποίος ήταν μεν ήδη όνομα, αλλά όχι τόσο μεγάλο (15ος/17).

Γιουγκοσλαβία 1981. Οι Srebrna Krila (YUG 88) είχαν ηχογραφήσει τη συμμετοχή τους σε 4 γλώσσες, ενώ είχαν τυπώσει και έντυπο προωθητικό υλικό, αφού η νίκη τους θεωρείτο δεδομένη. Αμ δε! Από το πουθενά επικράτησε ο Seid Memić-Vajta (15ος/20)

Γιουγκολαβία 1982. Τα μεγάλα φαβορί είναι οι Novi Fosili (YUG 87) και οι Srebrna Krila (YUG 88), ενώ υποψήφια είναι και μια μεγάλη κυρία του γιουγκοσλαβικού τραγουδιού, η Maja Odzaklievska. Αντί αυτών επιλέγονται οι άγνωστες Aska (14ες/18).

Ηνωμένο Βασίλειο 1995. Ονόματα-φωτιά διαγωνίστηκαν (Londonbeat, Sox-με τη συμμετοχή της Samantha “Touch me” Fox, Deuce) και τελικά προτιμήθηκαν οι ράπερ της… συμφοράς Love City Groove (10οι στα 23).

Iσραήλ 1996. Υποψήφιοι ήταν η Ilana Avital, με καριέρα στις γαλλόφωνες χώρες (7η), ο γιουρονικητής Izhar Cohen (10ος) και ο σούπερ-σταρ Doron Mazar (2ος). Προτιμήθηκε η άσημη Galit Bell, η οποία όμως δεν προκρίθηκε καν στον ένα και μοναδικό ραδιοφωνικό τελικό που πραγματοποιήθηκε εν όψει Γιουροβίζιον.

Βοσνία 2001. Η επιτροπή “έκαψε” το φαβορί, που δεν ήταν άλλος από τον Deen (Fuad Backović-BOS 04, 16), για να στείλει τον “εκλεκτό” της Nino Pršeš (14ος/23).

Ισραήλ 2001. Όλοι περίμεναν τη Michal Amdursky, “ιέρεια” της χορευτικής μουσικής. Το “χρίσμα” έλαβε τελικά ο Tal Sondak (16ος/23)

Βοσνία 2002. Η Maja Tatić υπερίσχυσε, αφήνοντας πιο πίσω, μόλις 4ους, το ποπ είδωλο Boris Režak, σε ένα ντουέτο-έκπληξη με την Kati Karney των Mekado (GER 94)! 13η/24.

Σλοβενία 2002. Οι πάντες θεωρούσαν πως η Carmen Stavec είχε τη νίκη “στο τσεπάκι”, εξάλλου θριάμβευσε στην τηλεψηφοφορία. Η επιτροπή, όμως, θέλοντας να μιμηθεί τον θρίαμβο της Dana International προτίμησε τις Sestre (13ες/24). Κάτω από τη γενική κατακραυγή την έστειλαν την επόμενη χρονιά, αλλά το “Na na na” δεν ήταν “Še in še” και η ευκαιρία για μια θέση στην 5αδα χάθηκε.

Ηνωμένο Βασίλειο 2005. Στον εθνικό τελικό η Gina G (UK 96) καταποντίζεται, ενώ η Jordan (Katie Price), που περίμεναν όλοι, έρχεται 2η. Απρόσμενη νικήτρια η Javine, ίσως λόγω του “ατυχήματος” που είχε να φανεί (τυχαίο; δεν νομίζω) το στήθος της (22η/24).

Γερμανία 2006. Ο τελικός είχε τρεις μόνο καλλιτέχνες, τη γιουρονικήτρια Βίκυ Λέανδρος (LUX 67, 72), τον Thomas Anders (μέλος των θρυλικών Modern Talking) και το κάντρι γκρουπ Texas Lightning. Το κοινό, δυστυχώς, επέλεξε τους τελευταίους (14οι/24).

Κύπρος 2010. Ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου (Θέλει και συστάσεις; CYP 96, 02, 05), με το εξαιρετικό “Angel”, χάνει από τους μάλλον ερασιτέχνες Jon Lilygreen & the Islanders. Ο “πάτος” αναμενόμενος (21οι/25)

Ελβετία 2012. Όταν σου κάνει την τιμή να θέλει να σε εκπροσωπήσει η πρώτη νικήτρια της Γιουροβίζιον, Lys Assia (SWI 56a, 56b, 57, 58) και τολμάς, όχι μόνο να την υποβάλεις στη διαδικασία επιλογής, αλλά να την φέρεις μόλις στην 8η θέση για χάρη κάποιων Sinplus, τότε σου αξίζει να μείνεις στον ημιτελικό μήπως και συνέλθεις. Κι όμως: η Lys Assia, όπως και η Mariella Farré (SWI 83, 85), είχαν το θάρρος να στείλουν τραγούδια το 2013, αλλά δεν πέρασαν καν στον εθνικό τελικό. Προτιμήθηκαν οι Heilsarmee που μετονομάστηκαν σε Takasa και έμειναν 13οι στον ημιτελικό.

Πορτογαλία 2015. Στην επιλογή διαγωνίζεται η πρώτη κυρία του Πορτογαλικού τραγουδιού, Simone de Oliveira (POR 65, 69). Φημολογείται ότι κατετάγη μόλις τέταρτη. Στη Γιουροβίζιον έστειλαν μια νεαρή τραγουδίστρια, τη Leonor Andrade (14η στον ημιτελικό).

Ισραήλ 2019. Η διοργανώτρια χώρα αποφασίζει να διοργανώσει μια διαδικασία “Ben-Hur”, 34 εκπομπών, σε μορφή talent show. Στη διαδικασία εμπλέκεται και η Maya Buskila, με σημαντική καριέρα. Τελικά επιλέγεται ο παγκοίνως άγνωστος Kobi Marimi, ενώ η super star καταλήγει μόλις τέταρτη. Η τιμωρία δεν άργησε να έρθει: 23ος/26.

Θα καταφέρει η Montaigne με τις παραφωνίες της να κάνει κάτι καλό στο Ρότερνταμ;

Για την ιστορία (σε μια προσπάθεια επικαιροποίησης του άρθρου που γράφτηκε το 2020), ο διαγωνισμός του 2020 ακυρώθηκε. Το 2021 απαγορεύτηκε από την αυστραλιανή κυβέρνηση στην καλλιτέχνιδα να ταξιδέψει στο Ρότερνταμ και έμεινε 14η στον ημιτελικό.

Υ.Γ. 1: Όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης έχασε στις βουλευτικές εκλογές του 1895 για τέσσερεις μόλις ψήφους από τον όχι τόσο γνωστό Μιλτιάδη Γουλιμή, εκστόμισε την – ιστορική πλέον – φράση: Ανθ΄ ημών Γουλιμής… Καληνύχτα σας! Μάλλον ταιριάζει σε κάθε περίσταση που προανέφερα.

Υ.Γ. 2: Γιατί δεν έβαλα καθόλου Ελλάδα; Μα… για ευνόητους λόγους!

3 σκέψεις για το “Αγνόησες τα φαβορί και έστειλες δευτεροκλασάτους; Θα τιμωρηθείς!

  1. Αρετή Κετιμέ σαφώς πιο γνωστή απο Γιάννα Τερζή. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα έπρεπε να μας εκπροσωπήσει

  2. Πάντως η Κύπρος Δημήτρη το 2010 καταφερε κ είδε τελικο μετά από 5 χρόνια με ένα συμπαθέστατο τραγούδι. Για τη Γερμανία αναφέρεις πολύ εύστοχες περιπτώσεις όπως το 1974, όμως καλό θα είναι να θυμόμαστε πώς κ όταν έστειλε πολύ μεγάλο συγκρότημα της εποχής με διεθνή παρουσία το 1977, πάλι δεν πήγε τόσο καλά. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί κ το μακρινό 1959. Με άλλα λόγια: Δεν υπάρχουν κανόνες

    1. Σαφώς και δεν υπάρχουν κανόνες, ούτε κάποιος έχει βρει τη μαγική φόρμουλα της νίκης-όλοι την ψάχνουν. Επίσης, είναι γεγονός ότι πολύ μεγάλα, διεθνούς ή μη εμβέλειας, ονόματα (Jeanne Manson, Baccara, Al Bano & Romina Power, Patricia Kaas και τόσοι άλλοι) δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ενώ άσημοι καλλιτέχνες πήραν ακόμα και το βραβείο (κάποιοι το αξιοποίησαν, βέβαια, ενώ άλλοι αποδείχθηκαν κομήτες). Το άρθρο, όπως κατάλαβες και από τον τίτλο, έχει μια δόση χιούμορ και βασίστηκε στην παρατήρηση κάποιων περιπτώσεων, χωρίς φυσικά να αποκλείει και όσα άλλα αναφέραμε..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.