Γαλλία : “Με στόχο τη νίκη στη Λισαβόνα” , σύμφωνα με τον Edoardo Grassi (HoD)
Σε συνέντευξη του στον τοπικό τύπο, ο αρχηγός της γαλλικής αποστολής στο διαγωνισμό Edoardo Grassi, αποκάλυψε ότι αντικειμενικός στόχος της φετινής τους συμμετοχής είναι η νίκη. Στην περίπτωση που μάλιστα τα καταφέρουν υπάρχουν ήδη έτοιμες οι τρεις υποψήφιες πόλεις για την φιλοξενία της επόμενης Eurovision!
Σύμφωνα με τον Grassi μοναδικό μέλημα των ανθρώπων της γαλλικής αποστολής φέτος είναι να απομακρύνουν τα εμπόδια που βρίσκουν μπροστά τους, στο δρόμο για τη νίκη του Mercy.
Ο αντικειμενικός στόχος είναι η νίκη, αλλά αν δεν έρθει αυτό, να είμαστε στο τοπ5. Δηλαδή υψηλότερα από την έκτη θέση του Amir το 2016.
Η συμμετοχή του Amir το 2016 είναι ορόσημο για τη γαλλική δημόσια τηλεόραση, αφού ανέτρεψε ουσιαστικά την κακή τύχη της χώρας στο διαγωνισμό και αύξησε το εγχώριο ενδιαφέρον του κοινού για τη Eurovision.
Θέλω να είμαι ειλικρινής, αν και δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Έχουμε μία πολύ ισχυρή συμμετοχή φέτος, όχι μόνο εξαιτίας του μηνύματος που κουβαλά, αλλά επειδή υπάρχει ένας μεγάλος ενθουσιασμός και αποδοχή για τη χώρα μας στο διαγωνισμό πλέον.
Ο Edoardo Grassi πιστεύει ότι ένας από τους βασικούς λόγους της μεγάλης αποδοχής του Mercy είναι και ο πολύ πετυχημένος εθνικός τελικός που διοργάνωσαν, το Destination Eurovision.
Το Destination Eurovision μας βοήθησε στο να αποκτήσουμε περισσότερο κοινό για τη συμμετοχή μας, που ακολουθεί έκτοτε. Ο Amir έσπασε τον πάγο και η Alma εδραίωσε τα θεμέλια της δουλειάς, που γίνεται τα τελευταία τρία χρόνια. Ήταν ο σωστός χρόνος φέτος να διοργανώσουμε εθνικό τελικό. Αυτό δημιούργησε μια έντονη δημοσιότητα γύρω από το τραγούδι μας.
Στη ευχάριστη είδηση του εντοπισμού της Mercy και της μητέρας της σε στρατόπεδο προσφύγων στη Σικελία, ο Grassi ναι μεν εκφράζει την ικανοποίηση του, αλλά και τον προβληματισμό του, στη τυχόν υπερέκθεση που μπορεί να αντιμετωπίσει μητέρα και κόρη από τα μμε.
Η δεύτερη μεγάλη είδηση από αυτή τη συνέντευξη, βρίσκεται στο τέλος της, αφού ο Edoardo Grassi αποκαλύπτει ποιες πόλεις θα είναι υποψήφιες για τη διοργάνωση της Eurovision 2019, στην περίπτωση φυσικά που οι Madame Monsieur επιστρέψουν στη Γαλλία με το τρόπαιο στις αποσκευές τους.
Η Λιλ, η Λυών ή το Παρίσι μου φαίνεται ότι είναι οι πόλεις που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν έναν τέτοιο γεγονός. Εμείς πάντως είμαστε έτοιμοι να προετοιμαστούμε για αυτό.
Συμφωνείτε με όσα δηλώνει ο Edoardo Grassi; Είναι ικανή φέτος η Γαλλία να πάρει τη νίκη στη Λισαβόνα; Μοιραστείτε τις σκέψεις σας στα σχόλια που ακολουθούν.
Μακάρι να κερδίσουν. Αυτοί ή οι Ιταλοί. Αν είναι να μην κερδίσουμε εμείς (ή η Ουγγαρία) δλδ 😛
Αλλά μάλλον θα παιχθεί μεταξύ Εσθονίας και Βουλγαρίας.
Εσθονία ούτε καν ! Βουλγαρία (δυστυχώς) ναι
Το μοναδικό θετικό σε μια νίκη της Βουλγαρίας που βλέπω εγώ είναι ότι ο διαγωνισμός θα ερχόταν πάλι στα Βαλκάνια και θα χαιρόμουν για τους γείτονες μας 😛
Με καλλιτεχνικά κριτήρια όμως, δε μου αρέσει και πολύ το τραγούδι τους. Άσε που είναι τόσο, μα τόσο επιτηδευμένο και υπολογισμένο (που καταντάει ενοχλητικό).
Αμάν ρε παιδιά με αυτό το ”επιτειδευμένο”. Γιατί να είναι κατακριτέο να γράφεις ένα τραγούδι με σκοπό να νικήσει? Δεν το βρίσκω κακό. Το να μη σου αρέσει μουσικά το καταλαβαίνω. Αλλά τραγούδια συνταγές υπήρξαν πολλά στη Eurovision. Μήπως το euphoria δεν γράφτηκε με σκοπό να νικήσει? Όπως καταλαβαίνετε, συμφωνούμε για Γαλλία αλλά διαφωνούμε για Βουλγαρία 😀
“…τραγούδια συνταγές υπήρξαν πολλά στη Eurovision”
Συμφωνώ, και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα μου. Ανέκαθεν διαφωνούσα με τις “συνταγές” 😉
Εξάλλου, άλλο πράγμα είναι: “εγώ, ως Βουλγαρία, γράφω ένα τραγούδι με προδιαγραφές για να κερδίσει”, κι άλλο πράγμα είναι: “αγοράζω ένα ολόκληρο πακέτο (dream teams, συνθέτες, στιχουργούς, σκηνογράφους, στυλίστες ή και γω δεν ξέρω τι άλλο) που θα μου εγγυηθούν τη νίκη”. Εκεί στραβώνω εγώ 😉
Εσθονια Οχι; Θ πέσετε απο τα σύννεφα κρατάτε ενα καλαθάκι μικρο Οχι μεγάλο!!! Εγώ θ σας έλεγα μ απόδοση 12 πηγαίνετε ρίξτε κανα τάλιρο δεν χάνετε τπτ…
Κύριε Grassi μου οι πολύ ισχυρές συμμετοχές χρειάζονται απαραίτητα & πολύ δυνατά τραγούδια, κάτι που η Γαλλία φέτος δε διαθέτει. Το “Mercy” στηρίζεται καθαρά στο marketing που έχει γίνει. Καλό & θεμιτό το marketing ως ένα σημείο, δηλ. για την προώθηση ενός τραγουδιού, αλλά στη δική σας περίπτωση αρχίζει & ξεφεύγει & γίνεται reality show.
Έχω επίσης τις αμφιβολίες μου κατά πόσο η EBU τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα ήταν ανοιχτή στη νίκη ενός τραγουδιού.με πολιτικό-κοινωνικό περιεχόμενο, ειδικά όταν το σκάνδαλο με το “1944” είναι ακόμα πρόσφατο.
Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η γαλλική τηλεόραση έχει πάρει το θέμα της εκπροσώπησής της στο διαγωνισμό πιο ζεστά & ο ίδιος ο διαγωνισμός γίνεται πιο αγαπητός στους Γάλλους, οπότε περιμένουμε & ευελπιστούμε σε αξιόλογες & δυνατές συμμετοχές στο προσεχές μέλλον. Για φέτος τα πράγματα θα είναι πάλι άσχημα.
Θα κερδίσουν…όλα τα σημάδια προς τα εκεί τείνουν. Και η EBU βέβαια πετάει τη σκούφια της να γίνει ο διαγωνισμός σε μια μεγάλη χώρα.
Να προσέχουν τι εύχονται μόνο γιατί και η Γερμανία κέρδισε και έκτοτε έπαψε να ασχολείται!
Το ίδιο υποστήριζες μέχρι πρότινος για το Ισραήλ.
Ο νικητής φέτος υποθέτω θα είναι εντελώς άσχετος, κάτι σαν το 2001, αλλά κάτσε ν’αρχίσουν πρώτα οι πρόβες τη Δευτέρα.
Για το Ισραήλ έγραφα από την πρώτη στιγμή ότι είναι το αγαπημένο μου αλλά δεν το βλέπω να μπορεί να κερδίσει.
Απ’ ότι μαθαίνω, η EBU δεν επιτρέπει στη Netta να χρησιμοποιήσει δείγματα της φωνής της, δηλ. τα 4 διαφορετικά μιξ που κάνει στη φωνή της στην εισαγωγή, τουτέστιν το τραγούδι ξεκινάει χωρίς κακάρισμα. Άσχημα τα νέα για το Ισραήλ.
Κι επειδή μάλλον δεν τα θυμάσαι καλά, αυτό είναι το σχόλιο που άφησα σε αυτό εδώ το site στις 11 Μαρτίου, την ημέρα που παρουσιάστηκε το ισραηλινό κομμάτι:
Βαγγέλης
11 Μαρτίου 2018 at 13:59
“Δεν νομίζω ότι το Ισραήλ μπορεί να κερδίσει ό,τι και να λένε τα στοιχήματα γιατί οι επιτροπές δεν πρόκειται να το στηρίξουν και υπάρχουν πολλά άλλα τραγούδια που μπορούν να στηρίξουν φέτος (Σουηδία, Βέλγιο, Αυστρία, Ολλανδία, Ιταλία, Ουκρανία, Αυστραλία για να τους βοηθήσουν και από τα ξεσηκωτικά ίσως την Τσεχία).
Από κει και πέρα το να λέμε ότι ο διαγωνισμός δεν πάει καλά επειδή δεν μας αρέσει αυτό που αρέσει σε πολλούς άλλους δεν μου φαίνεται λογικό. Προσωπικά χαίρομαι που το Ισραήλ στέλνει κάτι πραγματικά ενδιαφέρον, τολμηρό και ξεχωριστό. Μακάρι να έπαιρναν όλοι τέτοια ρίσκα.”
https://infegreece.com/israel-akouste-to-toy-the-nette-barzilai-gia-th-lisavona/
Δεν θα έλεγα “όχι” στην νίκη των Γάλλων με το συγκεκριμένο τραγούδι. Με ενοχλεί όμως αφάνταστα (μην πω τίποτε άλλο) ο τρόπος που διαχειρίζονται την συμμετοχή τους.
Εύχομαι να σταματήσουν εδώ αυτό το χυδαίο προμο. Μάθαμε ότι οι στίχοι είναι βασισμένοι σε αληθινή ιστορία, ότι θέλουν να στείλουν το δικό τους μήνυμα, αλλά κάπου πρέπει να βάλουν κι ένα “φρένο” σε όλο αυτό.
Μακάρι να μην δούμε κανένα γραφικό σκηνικό στα live. Εκεί νομίζω ότι θα δούμε αν μπορούν ή όχι να κερδίσουν οι Γάλλοι. Σωσίβια, κουβέρτες, δάκρυα, κι άλλα τέτοια γραφικά θα αποτελέσουν εμπόδιο όχι μόνο για την νίκη, αλλά ακόμα και για την είσοδό τους στην 10καδα.
ο Θεός να μη μας το φυλάει.. ένα τραγούδι κατά παραγγελία, φλατ και ανιαρό με ένα κακορίζικο επαναλαμβανόμενο ρεφρέν.. όχι για τα δικά μου γούστα δεν είναι τραγούδι πεντάδας.. είναι τραγούδι για χαμηλότερα.. με ενοχλεί απίστευτα ο τρόπος που εκμεταλλεύονται ένα τόσο ευαίσθητο θέμα.. γιατί στα μάτια μου έτσι φαίνεται.. της Ιταλίας που είναι σε αυτό το στυλ είναι πολύ πιο εμπνευσμένο.. και κάνουν και όνειρα για λυών και παρίσι.. αν το στέλναμε εμείς που έχουμε υποστεί μαζί με την ιταλία το μεγαλύτερο βάρος της προσφυγικής κρίσης, θα μας πέταγαν από τον ημιτελικό χαχαχαχα! όχι, δεν θέλω να κερδίσει αυτό..
Προετοιμάσου! Καλά κι εγώ πέρσι αδυνατούσα να πιστέψω ότι η Πορτογαλία πάει για τη νίκη. Ήταν σταθερά στην 5η θέση των στοιχημάτων και από τον ημιτελικό και μετά πήγε στην 1η θέση ως φαβορί. Όχι απλά νίκησε αλλά σάρωσε. Κι όταν έβλεπα τη βαθμολογία απλά δεν μπορούσε να πιστέψω αυτό τον θρίαμβο. Πολλές φορές λειτουργούμε εγωιστικά και δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως ένα τραγούδι που δεν αρέσει σε μας, πάει για τη νίκη.
Δεν διαφωνώ φίλε μου μαζί σου.. εγώ δεν είπα ότι δε γίνεται να κερδίσει είπα ότι δε με ξετρελαίνει και πως το βλέπω εγώ σαν τραγούδι.. αν κερδίσει δε θα χαρώ.. όσο για την πορτογαλία πέρσι.. ίσως σου φανεί παράξενο.. το σιχαινόμουν και το σιχαίνομαι τόσο πολύ που ακόμη δεν το έχω ακούσει ολόκληρο.. όταν έβγαινε στη σκηνή πέρσι πήγαινα τουαλέτα όταν κέρδισε απλά έκλεισα την τηλεόραση δεν παρακολούθησα δηλαδή τη νικητήρια τελετή και το μόνο που με σπασχολεί φέτος είναι πως στις τελετές έναρξης θα πρέπει να το υποστώ..χάρηκα μόνο για τη νίκη των πορτογάλων που είναι συμπαθέστατοι ως λαός κσι ως χώρα.από εκεί και μετά σεβαστά τα γούστα των πολλών.. εμένα δε μου αρέσει και θεωρώ ότι είναι ατόφια εκμετάλλευση ενός συμβάντις.. αυτό μ ενοχλεί πιο πολύ.. πάντως για να είμαστε και ειλικρινείς δεν είναι στην ίδια ακριβώς θέση με το περσινό της πορτογαλίας.. εκείνο μετά τις πρόβες έγινε φαβορί κ την παραμονή του διαγωνισμού πέρασε πρώτο στα στοιχήματα.. αυτό εδλω παίζει στη δεύτερη θέση καιρό τώρα σχεδόν από την αρχή.. δεν είναι ότι το μισώ απλά ότι για μένα αξίζει να βρίσκεται μετά την πεντάδα..
Που το είδες ότι η Γαλλία παίζει στη δεύτερη θέση? Η Γαλλία ήταν για μήνες 10-12 θέση. Έχει λίγες βδομάδες που έχει άνοδο και τώρα είναι στην 5η θέση. Πότε δεν ήταν στη δεύτερη θέση ούτε έπαιξε ως απόλυτο φαβορί, τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Συγνώμη αλλά είναι φανατισμός να μη δεις τη χώρα να παίρνει το βραβείο της. Σαν να λέμε είμαι ΠΑΟΚ και δεν θέλω να δω η ΑΕΚ να παίρνει το κύπελλο. Όμως σ’ αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για δύο ομάδες. Αλλά για 43 χώρες. Όσον κι αν δεν μ’αρέσει το τραγούδι που νικάει, είμαι fan της Eurovision και είναι μια γιορτή που θέλω να δω μέχρι το τέλος. Αν είναι δυνατόν να μη δω την απονομή. Εγώ έχω δει πολλές φορές τη βαθμολογία και χαίρομαι για την Πορτογαλία άσχετα με το τραγούδι, και όταν το τραγουδάει στο τέλος με την αδερφή του μου αρέσει πολύ η όλη στιγμή.
Και να ρωτήσω κάτι. Αν δεν έβρισκαν οι δημοσιογράφοι τη Mersy με τη μάνα της θα λέγατε τίποτα? Δηλαδή έκαναν ή δήλωσαν κάτι προκλητικό οι ερμηνευτές για να πεις ότι το εκμεταλλεύονται?
κοίταξε να δεις η κριτική σου ξεφευγει λιγάκι.. η κριτική σου στη δική μου άποψη.. μίλησα για κακορίζικο ρεφρέν, και για φλατ και ανιαρό άκουσμα. δεν μου αρέσει ε δε θα σε ρωτήσω κιόλας! εσένα σου αρέσει και μπράβο σου και γούστο σου και καπέλο σου.. εμένα ας πούμε μου αρέσει η εσθονία.. τι να κάνουμε τώρα. σε εσένα είμαι σίγουρος ότι δεν αρέσει εγώ αυτό γουστάρω αλλά ούτε το φωνάζω ούτε πιέζω κάποιον να του αρέσει με το ζόρι.. το ότι δηλαδή κάτσανε και ψάξανε το κοριτσάκι δεν είναι για λόγους εκμετάλλευσης? τι ήθελες να μην το σχολιάσω? αυτό είναι το γούστο μου και η άποψη μου. κι άμα σ αρέσει κιόλας.. δε θα κάτσω σε εναν άγνωστο να απολογούμαι για την άποψη μου.. ξεφεύγεις πολύ στην κριτική σου. και δε μου λες από πού ως που θεωρείς φανατισμό ότι δεν μου αρέσει καθόλου ένα τραγούδι και γιατί θα πρέπει να κάτσω να το δώ με το ζόρι.. ε δεν το ήξερα να κάτσω να δω ένα καθυστερημένο να μορφάζει επειδή έτσι αποφάσισαν οι πολλοί. γούστο τους και καπέλο τους. και μπράβο τους. εγώ ό,τι δε γουστάρω δε βίσκω το λόγο να κάτσω να ταλαιπωρήσω τον εαυτό μου να το δω με το ζόρι, κέρδισε, μπράβο του, δεν μου άρεσε και δε θα κάτσω ούτε να το ακούσω ούτε να το δω μόνο και μόνο επειδή ήρθε πρώτο στη γιουροβίζιον.. πρόσεξε λιγάκι γιατί ο τρόπος που σχολιάζεις τείνει στο φασισμό. ελευθερία έχουμε και θα έχω όποια άποψη γουστάρω και θα κάνω ό,τι γουστάρω από τη στιγμή που δεν παραβιάζω απολύτως καμία ελευθερία σου αυτά και άμα κερδίσει η γαλλία κάτσε και απολαυσε το, χαλάλι σου, δε θα σε εμποδίσω να το πανηγυρίζεις όσα χρόνια θες! όπως θα κάνω και εγώ με την εσθονία.
υγ οι θέσεις στην πεντάδα δεν είναι θέσεις των φαβορί? φαβορί θεωρείς μόνο όποιο τραγούδι βρίσκεται στην πρώτη?? γιατί εγώ προσωπικά την πρώτη πεντάδα τη θεωρώ φαβορί ότι όλα τα τραγούδια έχουν τις πιθανότητες τους
Θες απάντηση σ’αυτό το παραλήρημα σου? Πρώτον δεν σε υποχρεώνει κανείς με το ζόρι να σου αρέσει κάτι και δεύτερον μου αρέσει η Εσθονία. Τι ακριβώς δεν κατάλαβες από αυτά που έγραψα πριν να στα εξηγήσω ξανά! Τι ντελίριο είναι αυτό!
Μίλησες κι εσυ για ντελίριο! Που παραληρεις εδώ μέσα υπερ της χωρας που υποστηρίζεις ετοιμος να κατασπαραξεις οποιον δεν του αρέσει και το εκφράζει. Εσυ είσαι ο φανατισμένος κ με τη χωρα που υποστηρίζεις και με το θεσμό. Εγώ έχω προσωπικότητα και αυτό ενοχλεί. Δεν υπήρξα ποτέ πρόβατο. Από εδώ και μετά και πολύ ασχολήθηκα με έναν άγνωστο. Ό,τι κι αν πεις απλώς θα αγνοηθεί. Σκούζε όσο θες και γούσταρε όσο θες τη μιζέρια της γαλλίας γούστο σου και καπέλο σου με κάτι που δεν μου αρέσει δεν ασχολούμαι άλλο.
Λέτε και ξαναλέτε την ίδια καραμέλα κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια. Το 2016 σας ενόχλησε η Τζαμάλα και το νόημα του τραγουδιού, πέρσι σας ενόχλησε ο πορτογάλος και η προώθηση του και καλά μέσω της ασθένειας του και φέτος σας ενοχλεί η Γαλλία επειδή το θέμα του τραγουδιού είναι μια αληθινή ιστορία την οποία και καλά εκμεταλλεύεται.
Πρώτον κανένα σκάνδαλο δεν έγινε με τη Τζαμάλα. Όσο κι αν χτυπιόντουσαν πολλοί το τραγούδι διαγωνίστηκε και νίκησε και η ερμηνεία της Τζαμάλα αποτελεί μια από τις πιο δυνατές στιγμές της eurovision. Ο Πορτογάλος πέρσι νίκησε σαρωτικά. Προσωπικά εγώ δεν το ήθελα αλλά δεν θα πω εγωιστικά πως νίκησε επειδή έκανε έξυπνο promotion μέσω του προβλήματος υγείας που είχε. Έτσι και φέτος, η Γαλλία παίζει δυνατά επειδή έχει ένα πολύ καλό τραγούδι. Και αυτό είναι υποκειμενικό φυσικά. Έχει έναν τίτλο, ένα ρεφρέν και μια μελωδία που σου μένει. Έχει και ένα background φυσικά, αλλά δεν νομίζω να το ψηφίσει ο κόσμος μόνο και μόνο επειδή θα ακούσει την ιστορία για την μικρή Mersy.
Τα τελευταία χρόνια πολλά τραγούδια αφηγούνται αληθινές ιστορίες ή έχουν κοινωνικοπολιτικό νόημα αλλά περνάτε απαρατήρητα ή πατώνουν. Δεν είναι το παράδειγμα της Τζαμάλα ο κανόνας. Η οποία αν δεν είχε το τραγούδι που είχε απλά δεν θα νικούσε. Άλλωστε πόσο να με συγκινήσει η ιστορία των Τατάρων της Κριμαίας. Την ψήφισα γιατί είχε τραγουδάρα και συγκλονιστική ερμηνεία.
Όσο για τη Γαλλία μακάρι να κερδίσει. Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή όταν το άκουσα στον γαλλικό τελικό πριν καν μάθω τι είναι η Μersy για την οποία τραγουδάνε. Η Γαλλία ήταν από την αρχή στο Top5 μου και τώρα έχει πάει στο #3
Συμφωνώ. Προσωπικά έχω πολύ καλύτερα απο την κλαψομίρλα της Γαλλίας που τη θεωρώ πολύ κατώτερη των προηγούμενων δύο νικητών αλλά αντικειμενικά είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ένα τραγούδι με απήχηση.
Καταρχάς η Jamala πήρε το πρώτο βραβείο μόλις πρόπερσι, άρα η φράση περί καραμέλας κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να σταθεί, είναι γραμματικός πλεονασμός.
Για τον Πορτογάλο μόνος σου το λες:”….έκανε έξυπνο promotion μέσω του προβλήματος υγείας που είχε”.
Και για να επιστρέψουμε στην Jamala, η ίδια δήλωσε ότι το “1944” είναι ένα πολιτικό τραγούδι, μια διαμαρτυρία για την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία. Πέρα από την ομολογια της ίδιας της ερμηνεύτριας, η γενική διευθύντρια της EBU δήλωσε (κατόπην εορτής), τουτέστιν παραδέχτηκε δημόσια ότι ο στίχος του “1944” είναι πολιτικός & άρα ως πολιτικό τραγούδι θα πρεπε να είχε αποκλειστεί από το διαγωνισμό, αλλά έπεσε πολύ αργά στην αντίληψή της. Η δε Jamala ερμήνευσε το “1944” για πρώτη φορά το Μάιο του 2015 σε μια πολυπληθέστατη εκδήλωση στο Κίεβο.
Είναι αστείο λοιπόν να δηλώνουμε ότι δεν υπήρξε κανένα σκάνδαλο.
Σταματά να γράφεις για δήθεν ομολογίες της Τζαμάλα οτάν αυτές δεν υπάρχουν πουθενά και δεν μπορείς να προσκομίσεις κανένα σχετικό ντοκουμέντο. Το θεωρώ αδιανόητο να γράφεις και να ξαναγράφεις πράγματα χωρίς καμία τεκμηρίωση!
Υπήρξε & σχετικό άρθρο εδώ στο ΙNFE επί του θέματος πέρσι. Άντε ξεκόλλα! Κι εγώ θεωρώ αδιανόητο να προσπαθείς να μου την πεις (άσκοπα φυσικά) επειδή βαριέσαι να ψάξεις στο youtube για να πεισθείς σαν άπιστος Θωμάς. Το δε άκρον άωτον της γελοιότητας, η δημόσια δήλωση ολόκληρης γενικής διευθύντριας ενός τεραστιου διεθνή οργανισμού να σε αφήνει παγερά αδιάφορο.
Nα μας φέρεις το σχετικό άρθρο τότε γιατί εγώ δεν το βρήκα. Θα είναι όπως τα σχόλια όπου έγραφα ότι το Ισραήλ θα κερδίσει. Δηλαδή ανύπαρκτο.
Το οτι βαριεσαι να ψαξεις να βρεις κατι δε σημαινει οτι δεν υπαρχει. Αρνούμαι να σου δώσω μασημένη τροφή από θέμα αρχής & αξιοπρέπειας, γι αυτο μπορεις να με συνεχίσεις να με προκαλείς όσο θες.
Για να μην ψάχνεις, υπάρχει σχετικό αρχείο στο Infe με οτιδήποτε έχει δημοσιευτεί για την Τζαμάλα χωρίς κανένα άρθρο που να γράφει πως ομολόγησε ότι η ιστορία ήταν ψεύτικη κτλ.
https://infegreece.com/tag/jamala/
Έχεις κολλήσει με τη Jamala! Ούτε κοπέλα σου ή ξαφέρδη σου να ήταν!
Aναφερόμουν σε άρθρο εδω στο INFE σχετικά με τη φάρσα που έκαναν στη γενική διευθύντρια της ΕΒU, Ingrid Deltenre, η οποία νόμιζε ότι μιλούσε με τον πρωθυπουργό της Ουκρανίας & δήλωσε, κοινώς ομολόγησε ότι όντως έπρεπε να είχε απαγορευτεί η συμμετοχή του “1944” γιατί πρόκειται για καθαρά πολιτικό & όχι ιστορικό τραγούδι, άρα δικαίως είχαν γίνει οι καταγγελίες & δικαίως μιλάμε για σκάνδαλο, γιατί αυτό είναι το θέμα μας.
Και για να το τελειώνουμε, εδώ μέσα βρισκόμαστε όλοι όσοι αγαπάμε το διαγωνισμό για να σχολιάσουμε τα γεγονότα που αφορούν το διαγωνισμό λέγοντας τη γνώμη μας ή ακόμα έρχομενοι σε μια κόσμια αντιπαράθεση, παραθετοντας επιχειρήματα. Το να με προκαλείς συνέχεια & να με εκβιάζεις με χαζό τρόπο του στυλ “δείξε μου το βιντεο αλλιως δε σε πιστευω” είναι παιδαριώδες. Δεν έχω καμία ανάγκη να σου αποδείξω το παραμικρώ, να σου αλλάξω γνώμη ή να σε κάνω να πιστέψεις σε κάτι.
Α μιλάμε για κάτι άλλο τώρα, όχι για «ομολογίες». Οκ.
Κοίτα τι μαθαίνει κανείς πριν πέσει για ύπνο & εντελώς τυχαία. Tελικά η αγαπημένη σου Jamala όχι μόνο πήρε μέρος στο διαγωνισμό με ένα πολιτικό τραγούδι το οποίο το είχε παρουσιάσει στο κοινό ένα χρόνο νωρίτερα, αλλά τμήμα του “1944” αποτελεί μάλιστα διασκευή από ένα παραδοσιακό ταταρικό τραγούδι. Χα χα χα χα χα χα χα χα….το σκάνδαλο, του σκανδάλου, το σκάνδαλο, σκάνδαλο (το ένα πίσω από το άλλο)!!!
Πάρε & το link δώρο:
https://www.youtube.com/watch?v=QifOnrNivTU
Tο ρεφρέν του “1944” είναι αντιστροφή δύο στίχων από το δημοτικό τραγούδι των τατάρων “Εy güzel Qirim” (Ωραία μου Κριμαία). Aυτό είναι γνωστό εξαρχής και φτάνει να αναζητήσει κανείς το αντίστοιχο λήμμα στη Βικιπαίδεια για περισσότερες πληροφορίες.
Κάποια άλλη …αποκάλυψη;
Ειλικρινά αυτό δεν το γνώριζα. Όπως & να έχει όμως θεωρείται cover, γι αυτο άσε τους εξυπνακισμούς.
Από πότε έγινε η Βικιπαίδεια πηγή έγκυρης πληροφόρησης;
πρώτον, ότι ο πορτογάλος ”έκανε έξυπνο promotion μέσω του προβλήματος υγείας που είχε”, δεν το λέω εγώ ούτε υποστήριξα ποτέ αυτή την άποψη. Είπα ότι αυτή είναι η γενική άποψη πολλών, που την έλεγαν συνέχεια πέρσι.
Θες να μου πεις πως από τον Φεβρουάριο που νίκησε τον Ουκρανικό τελικό, η ebu πήρε πρέφα το νόημα των στίχων τον Ιούνιο? Η ebu ρωτήθηκε αμέτρητες φορές για τη συμμετοχή της Τζαμάλα, απέρριπτε συνέχεια κάθε κατηγορία ακόμα και αυτής ότι έχει τραγουδηθεί νωρίτερα το 2015, αλλά και πάλι δεν υπήρξε θέμα ακύρωσης της. Η Τζαμάλα αν και από τύχη (λόγω 2η θέσης σε κοινό και επιτροπές), νίκησε με τις ευλογίες της ebu που επέτρεψε κανονικά τη συμμετοχή της. Και ευτυχώς γιατί είναι μια από τις πιο δυνατές στιγμές στη Eurovision το ”1944”.
Προφανως δεν παρακολουθείς τα γεγονότα ή βγάζεις λανθασμένα συμπεράσματα ή ερμηνεύεις τα γεγονότα έτσι όπως θέλεις.
H EBU, κοινώς ο Jon Ola Sand βάπτισε το τραγούδι & καλά ιστορικό & επέμενε πεισματικά σ’αυτο παρα τις διάφορες καταγγελίες. Η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε ως ανάχωμα (για τη Ρωσία), & βγήκε 1η από καραμπόλα, μη λέμε τα ίδια & τα ίδια.
Όσο για την προβολή του τραγουδιού νωρίτερα, βγήκε & καλά η γελοία απόφαση ότι δεν θα επηρεαστει το τελικό αποτέλεσμα μιας & το τραγούδι το ακούσαν ελάχιστα άτομα (η Jamala τραγούδησε μπροστά σε μια πολυπληθέστατη εκδήλωση & το τραγούδι υπήρχε ήδη από τότε στο youtube).
Μετά το διαγωνισμό άρχισαν να μαζεύονται υπογραφές με αίτημα να ακυρωθεί η νίκη της Ουκρανίας γιατί παραβίαζε 2 κανονισμούς της EBU. Mαζεύτηκε ένας αρκετά μεγάλος αριθμός υπογραφών, αλλα η EBU σφύριζε κλασσικά κλεφτικα. Είναι δυνατόν ένας τεράστιος διεθνής οργανισμός να αυτοακυρωθεί;
Τα όργανα άρχισαν την άλλη χρονιά με τα καμώματα των Ουκρανών. Εκεί το πράγμα ξέφυγε & πήρε τετοιες διαστάσεις όπου & ενεπλάκη & η γενική διευθύντρια της EBU & δήλωσε όσα ανέφερα ήδη παραπάνω. Υπήρξαν βέβαια και απειλές για κυρώσεις & αλλαγή της τοποθεσίας, αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα.
Αν δε με πιστεύεις, έχουν υπάρξει πολλά αρθρα επι του θέματος έδω στο ΙΝFE. Ένα ψάξιμο στο αρχείο ίσως σε βοηθήσει.
Δεν είναι το φεστιβάλ της ΚΝΕ. Δεν γίνεται κάθε χρόνο να κερδίζουν τραγούδια μπαλάντες-με μηνυμα για θλιβερά γεγονότα. Ο διαγωνισμός έχει ανάγκη κάτι uptempo, 3 νικητες στη σειρά με σκοτεινά τραγούδια θα κάνει τις μισές χώρες να στέλνουν μπαλαντες (τις εκανε από περσυ). Η eurovision οσο και αν καποιοι το θελετε, δεν θα γινει ΠΟΤΕ snoozfest.
Ό,τι είπε ο Γιάννης από πάνω. Αν κερδίσει η Γαλλία θα είναι επειδή το τραγούδι αρέσει. Όλα τα άλλα τα ακούω βερεσέ…
ΔΕΝ κερδίζουν όλα τα τραγούδια επειδή προωθούν κάποιο μήνυμα όπως ΔΕΝ θριαμβεύει και η κάθε LGBT συμμετοχή. Ο κόσμος δεν είναι φερέφωνο κανενός. Αν του αρέσει γνήσια κάτι το ψηφίζει (δε μιλάω για τις επιτροπές, εκεί ξέρουμε τι παίζει…)
Ότι το κοινό ας πούμε κλείνει τ’ αυτιά του σε όλα τα “παρελοιπόμενα” μιας συμμετοχής και ψηφίζει αποκλειστικά και μόνο με μουσικά κριτήρια.
Άλλο αν είναι φερέφωνο (που σίγουρα δεν είναι) και άλλο αν και κατα πόσο (πολύ ή λίγο) επηρεάζεται η ψήφος του…
Αν κερδίσει η Γαλλία θα είναι επειδή έτσι αποφασίστηκε. Δε θα είναι εξάλλου & η πρώτη φορά που θα έχουμε ένα άχρηστο βραβείο. Εδώ είδαμε την Εσθονία & τη Λετονία στην 1η θέση το 2001 & 2002 αντίστοιχα με κάτι ανεκδιήγητα τραγούδια, πέρσι ο Πορτογάλος έκανε βαθμολογικό πάταγο λες & ερμήνευσε χιτ της Madonna, στο “Mercy” θα κολλήσουμε;
Ε τότε μη χτυπιέσαι και μη καταγγέλλεις συνέχεια. Πάρ’ το απόφαση. Α και άχρηστα βραβεία δεν υπάρχουν. Τραγούδια που δεν μας αρέσουν ναι υπάρχουν. Κάθε χρονιά έχει διαφορετικά δεδομένα. Τη μια χρονιά ο κόσμος θα ψηφίζει το hit του Lasarev με την υπερπαραγωγή επι σκηνής την άλλη θα συγκινείτε από μια ρετρό τζαζ μπαλάντα. Τη μια θα θέλει τη Ρουσλάνα με τα μαστίγια της και την άλλη θα θέλει το Molitva. Τι σου κάνει εντύπωση.
Δε χτυπιέμαι φίλτατε, ούτε ο διαγωνισμός είναι το κέντρο της ζωής μου, απλά σχολιάζω, Αλλά & εσύ τι μας λες εν ολίγοις, ότι κάποια πράγματα είναι στημένα. Δικαιωμά σου εξάλλου να τρως ότι σου σερβίρουν.
Ένα τραγούδι που κυριολεκτικά σάρρωνει στο κοινό & στις επιτροπές (μιλάμε για τρελή αποδοχή) δεν εξηγεί σε καμία περίπτωση την μετέπειτα ανύπαρκτη πορεία του, άρα ναι, είναι ένα άχρηστο βραβείο.
Ποια πορεία ψάχνεις ακριβώς? Τα charts? Μετρημένα στα δάχτυλα τα τραγούδια που έκαναν επιτυχία μετά τη Eurovision.
Τι ακρίβως δε θες ή δεν μπορείς να καταλάβεις; Όταν το “Brazil” της Bebi Dol που βρέθηκε στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα πούλησε εκατομμύρια (& ακούγεται μέχρι σήμερα στη Σερβία) & η περσινή συμμετοχή της Πορτογαλίας που έσπασε βαθμολογικά όλα τα ρεκόρ με μια ανεπανάληπτη αποδοχή από κοινό & επιτροπές ξεχάστηκε μετά από ένα μήνα (& πολύ λέω).
Το τραγούδι τ βρίσκω καλούτσικο δλδ για θέσεις 6-9, αν και χειρότερο από τα γαλλικά του 2015-2016. Αυτο π μ εκνευρίζει είναι η προώθηση. Μπραβο του π έχει κ ένα μήνυμα αλλά ξαφνικά βλέπουμε την μια μερα να βρίσκεται η μικρή την άλλη να δείχνουν το βίντεο στην μάνα κ ν κλαίει (τ έδειξαν δημοσιογράφοι από το κανάλι π έχει αναλάβει το γαλλικό τραγούδι-γαλλική αντίστοιχη ΕΡΤ). Ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει; Ίσως η μικρή στη Λισαβόνα; Σαν να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν στο μέγιστο βαθμο την ιστορία της μικρής για να πάρουν ψήφους. Ελπίζω ν μν έχουμε και άλλες περιπτώσεις εκμετάλλευσης.
Να πω κ γω την άποψη μου. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γινεται ένα τραγουδι που γράφεται για το κλισέ θέμα της αγάπης ή του χωρισμού να μην είναι επιτηδευμένο και ένα τραγούδι που γράφεται για να εξιστορήσει μια πραγματική ιστορία να είναι; Ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε κάποια πράγματα πλεον.
Δευτερο,ν κρατώ τη μεθοδικότητα και την οργάνωση με την οποία δουλευει τα τελευταια 3 χρονια η αποστολή της Γαλλίας στο διαγωνισμο. Εχουν σχέδιο και λειτουργουν με βαση αυτο και φυσικά τα αποτελεσματα εχουν αρχισει να φαινονται.
Η Γαλλια ειναι η ακινδυνη συμμετοχη που ολοι μπορει να την εχουν στα αγαπημενα τους, χωρις να νοιωθουν τυψεις και φυσικα αυτο θα πράξουν και οι κριτικες επιτροπές.
Το οτι ειναι ενα τραγουδι με πολιτικοκοινωνικο ζητημα θα ειναι το ξέπλυμα που ζητα η EBU μετα το “1944” και σε όσα αυτο αναφέρονταν, όπως ήδη έχω γραψει σε προηγουμενο μ αρθρο.
Αν εχετε παρατηρησει τα τελευταια χρονια, τα νικητηρια του διαγωνισμου, γινονται θεμα στα διαφορα μμε, όχι σαν συνθέσεις αλλα για διάφορους αλλους λογους και αιτιες. Το “Mercy” ειναι ενα αλλο τετοιο τραγουδι που θα φέρει το διαγωνισμο και παλι στο επικεντρο και θα μπορουσε να ειναι η απαντηση της Ευρώπης σε οσα συμβαινουν. Δεν θα μ φανει λοιπον καθολου παραξενο αν νικήσει. Φυσικα αυτο μονο ευκολο δεν ειναι…Παντως οι Γαλλοι δειχνουν ετοιμοι και αποφασισμενοι.
To ότι η EBU ψάχνει “ξέπλυμα” για κάτι ή ότι το ξέπλυμα μιας συμμετοχής με πολιτικές προεκτάσεις μπορεί να είναι να κερδίσει μια άλλη συμμετοχή επίσης με πολιτικές προεκτάσεις, αυτό είναι μια δική σας ερμηνεία που δεν τη συμμερίζομαι. Προσωπικά θεωρούσα μέχρι πρότινος ότι το τραγούδι της Γαλλίας είναι απλώς ένα κόλλημα των eurofans που θα ξεφουσκώσει, αλλά πλέον αναγνωρίζω πως έχει ρεύμα και δυναμική αν και ως φαν της γαλλικής ελεκτροπόπ δεν μου λέει τίποτα ιδιαίτερο και επιπλέον το βρίσκω την όλη προσέγγισή τους αρκετά υπολογιστική.
Προφανως κ ειναι δικη μου εκτιμηση, όπως και όλα τα σχόλια παραπανω. Το δεδομενο ειναι οτι μετα τη συνεντευξη Grassi η Γαλλια ανεβηκε στην 4η!!!! θέση των στοιχηματων.
E καλά δεν νομίζω ότι είναι τα σχόλιά του, γενικώς υπάρχει “ρεύμα”. Προσωπικά μου κάνει εντύπωση που δεν είναι ήδη πρώτο αλλά πιστεύω πως θα γίνει τις επόμενες μέρες. Ας δούμε τι θα γίνει και στις πρόβες όμως.
Με λίγα λόγια, η μουσική σκηνή περνάει μια κρίση γενικότερα. Υπάρχει έλλειψη εμπνεύσης, πρωτοτυπίας & φυσικά καλών τραγουδιών. Πχ το “Euphoria” θα είχε την ανάγκη οποιουδήποτε marketing να το συνοδέψει;
Όσο για το “Mercy”, προφανώς ο πολιτικοκοινωνικός χαρακτήρας του να λειτουργήσει αρνητικά μετά το πρόσφατο σκάνδαλο με το “1944” & όχι σαν ξέπλυμα.
Το ερώτημα όμως που γεννάται είναι μήπως ο διαγωνισμός έχει χάσει την ταυτότητά του & αρχίζει να παρακμάζει; Σκοπός του διαγωνισμός είναι να βρίσκεται στη επικαιρότητα όχι μέσω της μουσικής του αξίας αλλά μέσω των διάφορων κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων που μονοπωλούν τα ΜΜΕ;
Η Γαλλία είναι η προσωπική μου νικήτρια για φέτος, οπότε εμένα δε θα με πειράξει να κερδίσει ίσα ίσα θα το χαρώ! Πράγματι οι Γάλλοι αναζητούν τη νίκη αφού από το 2016 έχουν αλλάξει μέθοδο και πλέον τα θετικά αποτελέσματα είναι ορατά.Απο την άλλη η Γαλλία έχει ακριβώς την ίδια πορεία με τον περυσινο νικητή Salvador,στην αρχή πέρασε απαρατήρητη για πολλούς ενώ τώρα είναι 5η στα στοιχήματα με ανοδικές τάσεις.Το “Mercy”είναι ένα τραγούδι το οποίο εξιστορεί μια πραγματική ιστορία, και όπως ακριβώς οι προηγούμενοι νικητές της eurovision (μετα την De forest) συζητείται από παντού για το μήνυμα του και όχι αποκλειστικά σαν τραγουδι.Τελος σαν τραγουδι αν και “φλατ”για πολλούς, είναι αρκετά προσεγμένο αφού περνάει ένα τόσο φλέγον ζήτημα άμεσα σε αντίθεση με το ιταλικό που είναι πιο δυσπεπτο (παρόμοιας θεματολογίας και μου αρέσει επίσης).
Εν ολίγοις επειδή θεωρώ ότι το Ισραήλ δε θα κερδίσει για πολλούς λόγους θα στοιχηματιζα σε νίκη της Γαλλίας Βουλγαρίας η Βελγίου,με τις πρώτες δύο να χουν περισσότερες πιθανότητες…άλλες χώρες-φαβορι για την ώρα όπως Εσθονία και Τσεχία (?) νομίζω ότι δε θα τα πάνε τόσο καλά όσο θεωρούν τα στοιχήματα….
Αναρωτιέμαι : H νοοτροπία των φανς είναι να κράζουν ό,τι απειλεί με βραβείο? Είχαμε το Ισραήλ αρχικά, τώρα πιάσαμε τη Βουλγαρία και τη Γαλλία…
Είμαι σίγουρος πως αν στη θέση της Γαλλίας βρισκόταν φέτος η Ιταλία, τα ίδια θα ακούγαμε και στον ίδιο βαθμό (ότι χρησιμοποιούν τα θύματα της τρομοκρατίας για ψηφοθηρικό σκοπό, ότι το κλιπ στηρίζεται σε εύκολο συναισθηματισμό κτλ)
Γενικώς, έχουμε πλάκα!
Συμφωνω…απλά σε οσους δεν αρέσει το κομμάτι, βλέποντας ότι ειναι φαβορι το στοχοποιούν. Αν η Γαλλια δεν επαιζει ψηλά, κανεις δεν θα ασχολουνταν. Καθε χρονο τα ιδια…
Έκραζε κανείς τη Σουηδία το 2012, την Ιταλία το 2015 ή το Βέλγιο πέρσι;
Μήπως το πρόβλημα βρίσκεται, όπως έγραψα παραπάνω, στην έλλειψη καλών τραγουδιών; Εδώ φτάσαμε στο σημείο να δούμε τη Μολδαβία πέρσι να σκαρφαλώνει στην 3η θέση.
Όσο για τη νοοτροπία των fans, καλύτερα να μη το θίξουμε αυτό το θέμα. Σε ένα πρόσφατο σχόλιο του ο Μάριος έγραψε ότι οι fans έχουν καταστρέψει το διαγωνισμο & δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί του.
Μα πόσο δίκιο έχεις…
Που εκ των πραγμάτων δείχνει ότι Γαλλία, Βουλγαρία και Ισραήλ είναι μάλλον τα 3 φαβορί για τη νίκη, όπως γίνεται κάθε χρόνο με τα τραγούδια που διεκδικούν το βραβείο: πολύ κουβέντα από τους φανς, διχαστικά σχόλια και φανατισμός.
Εγώ πάντως θα είμαι χαρούμενος με όποιο από τα 3 κερδίσει και τα προτιμώ από ξενέρωτες συμβιβαστικές λύσεις τύπου Αυστραλίας ή Σουηδίας…
Οταν αρχικα ακουσα το τραγουδι της Γαλλιας, μου περασε τελειως αδιαφορο, το θεωρησα σαν μια wannabe indie pop προσπαθεια. Ας μην γελιομαστε, δεν εχει τιποτα περισσοτερο απο αλλα τραγουδια για φετος, ακομα κι απο το δικο μας. Απλα οι Γαλλοι, για να κανουν τη διαφορα, “παιζουν” ολα τα επικοινωνιακα χαρτια τους, σε αυτο φταινε βεβαια και καποιες προηγουμενες νικες…
Το live της συμμετοχης υπαρχει απο το Γεναρη, οποτε η ανοδος στα στοιχηματα μετα τον “εντοπισμο” της μικρης Mercy και τις δηλωσεις του παραπανω κυριου, μονο τυχαια δεν μπορει να θεωρηθει, κατα την προσωπικη μου παντα γνωμη. Και φυσικα εκει ειναι ενα μερος της επιτυχιας, καθως τα στοιχηματα δημιουργουν τασεις κι εντυπωσεις σε μεγαλο μερος του κοινου, ενω οι δηλωσεις περι προετοιμασιας για τυχον διοργανωση “γλυκαινουν” ταυτοχρονα την EBU και τις επιτροπες.
Οι προβες παντως πλησιαζουν, εκει θα φανουν ολα.
Εγώ γιατί πιστεύω ότι και φέτος ο νικητής θα μας έρθει από κει που δε το περιμένουμε;
Γιατι δεν μπορουμε να δεχτουμε οτι ενα τραγουδι αρεσει χωρις να ψαχνουμε να βρουμε πισω απο αυτη την μαζικη αποδοχη, θεωριες συνωμοσιας ή προπαγανδα? Εγω το τραγουδι το ξεχωρισα και το αγαπησα απο το πρωτο ακουσμα, οταν ειχαν πρωτοκυκλοφορησει οι συμμετοχες που θα διαγωνιζονταν στους γαλλικους ημιτελικους χωρις να εχω την παραμικρη ιδεα για το τι πραγματευεται το κομματι. Στην συνεχεια ενημερωθηκα για το τι λεει το τραγουδι. Γιατι θα πρεπει να θεωρουμαι προβατο επειδη εχω την Γαλλια στην πρωτη θεση και θελω να νικησει? Ουτε η EBU με κατευθυνε στο να την εχω στην πρωτη θεση ουτε επηρεαστηκα απο οτιδηποτε. Την Πορτογαλλια περυσι την ειχα στις τελευταιες θεσεις. Κανενα προβλημα υγειας δεν με εκανε να αλλαξω γνωμη για το τραγουδι ή να δω θετικα την νικη του Salvador. Επισης θα ηταν εγωιστικο να θεωρω οτι επειδη δεν μου αρεσε το τραγουδι του Σαλβαδορ ημουν κατι το ιδιαιτερο και πιο εξυπνος απο τους αλλους που εφαγαν το παραμυθι και οτι οι αλλοι ειναι τα προβατα και εγω οχι. Απλα δεν μου αρεσε το τραγουδι και σε αλλους αρεσε. Αυτο και τιποτα περισσοτερο ή λιγοτερο. Στον κυκλο μου που εχει τυχει να ακουσει το γαλλικο τραγουδι στο mp3 του αυτοκινητου μου αρεσε το κομματι χωρις να καταλαβαινει τιποτα απο τους γαλλικους στιχους. Οπως και οι περισσοτεροι που θα δουν γιουροβιζιον μονο στον τελικο του Σαββατου αγνοουν παντελως ολα αυτα. Θα αναφερει ο σχολιαστης οτι το τραγουδι αναφερεται στην ιστορια μιας μικρης προσφυγοπουλας με το ονομα Mercy για τρια δευτερολεπτα και απο κει και περα αν το τραγουδι δεν τους αρεσει θα το προσπερασουν και θα πανε στο επομενο. Εξαλλου απειρα παραδειγματα συμμετοχων με κοινωνικοπολιτικο νοημα που πατωσαν. Θεωρουμε το “Ποια Προσευχη”, το “Ολου του κοσμου την ελπιδα” το “Παναγια μου Παναγια μου” αδικημενα αλλα αν οι αλλες χωρες στειλουν κατι τετοιο το θεωρουμε υποκριτικο και προσπαθεια ψηφοθηριας. Μακαρι να κερδισει η Γαλλια. Και μην υποτιματε την αντιληψη του κοσμου θεωρωντας τους εαυτους σας εξυπνοτερους που αντιλαμβανονται τα παιχνιδια ενω αυτοι τα τρωνε αμασητα.
Το πιο σωστό σχόλιο!
Ανέβηκε 4ο στα στοιχήματα..και σταθερά 2ο στο τοπ μου. Γιατί να μη νικήσουν;
Ωραίο τραγούδι έχουν.
Ενδιαφέρον για το διαγωνισμό πλέον δείχνουν.
Έκαναν έναν αξιοθαύμαστο εθνικό τελικό με τουλάχιστον 3 “διαμαντάκια” (ΟΚ ΚΟ, Εva, Merci..και το πολυαγαπημένο μου Same της June the girl)
Είναι πρόθυμοι και γεμάτοι ενθουσιασμό ένα host του διαγωνισμού.
Το να θεωρούμε ότι η διάδοση και προώθηση του μηνύματος του τραγουδιού αποτελεί “δόλωμα” ψήφων δεν είναι παράλογο και ίσως και να ισχύει, παρόλα αυτά δεν αναιρεί τη ποιότητα του τραγουδιού και των καλλιτεχνών. Με αυτή τη λογική η καραμέλα μας παντού ότι το τραγούδι μας είναι διάλογος Έλληνα και Ελλάδας μπορεί να θεωρηθεί από τριτους “τυράκι” για ψήφους.
Έλεος (mercy 😉 ) μη τρελένεστε και μη τσακώνεστε πάνω από όλα. Είμαστε από τα πιο ποιοτικά fun club, αρκεί να το υποστηρίζουμε.
Δέχομαι ότι το τραγούδι αρέσει σε αρκετούς (όπως και σε μενα χωρίς όμως να τρελαίνομαι) και να βρίσκουν υπερβολικά τα σχόλια όσων δεν τους αρέσει.
Αλήθεια όμως δεν σας ενοχλεί καθόλου αυτό που γίνεται με την μικρή; Γιατί δεν σχολιάζετε αυτό το χυδαίο γεγονός; Οι Γάλλοι προωθούν την συμμετοχή τους “επάνω” της. Είναι ξεκάθαρο πλεον αυτό. Αλλά επειδή σας αρέσει το τραγούδι δεν γράφετε ούτε λέξη…
Το να σχολιάζεται από κάποιους φαν αυτό το γεγονός, δεν είναι γκρίνια ή κράξιμο, είναι απλά η άποψη τους για κάτι που συμβαίνει, είτε πάει για πρωτιά, είτε όχι.
Όταν παρουσιάστηκε το κλιπ με τα σωσίβια και τις κουβέρτες δεν υπήρχαν αρνητικά σχόλια από αρκετούς φαν για αυτό που είδαν; Σαφώς και υπήρχαν. Τότε όμως η Γαλλία δεν είχε την θέση που έχει τις τελευταίες ημέρες στα στοιχήματα κι έτσι δεν υπήρχε η σημερινή καραμέλα ότι ταχα “η νοοτροπία των φανς είναι να κράζουν ό,τι απειλεί με βραβείο”.
Την Τσεχία, την Εσθονία, την Βουλγαρία τις “ξέχασαν” αυτοί οι γραφικοί φαν που κράζουν ό,τι πάει για βραβείο; Γιατί δεν υπάρχει ανάλογος αριθμός αρνητικών σχολίων ΚΑΙ για αυτές τις χώρες που “παίζουν” φέτος για πρωτιά;;; Μήπως γιατί αυτές οι συμμετοχές δεν “πατάνε” κάπου αλλού, παρα μόνο στο τραγούδι τους και την σκηνική τους παρουσία;
Φέτος οι δύο συμμετοχές που έχουν λάβει τις περισσότερες αρνητικές κριτικές, είναι το Ισραήλ και η Γαλλία. Όχι μόνο για τα τραγούδια τους (κακώς για μένα αφού είναι υποκειμενικό τι αρέσει να ακούει ο καθένας), αλλά κυρίως για τον τρόπο που “στηρίζουν” τις συμμετοχές τους. Είναι δικαίωμα του καθένα να εναντιώνεται σε τέτοιου είδους “στηρίγματα” και όχι κάποιου είδους κακίας που τα κατακρίνει επειδή είναι φαβορί για την νίκη.
Εαν η Γαλλία συνεχίσει κατ’ αυτόν το τρόπο την προώθηση της συμμετοχής της, τότε ναι… θα γίνω κι εγώ ο γραφικός “φαν” που θα εναντιώνομαι στην συμμετοχή αυτή που πάει για πρωτιά κι ας μου αρέσει το τραγούδι.
ποσους προσφυγες πηρε η Γαλλια να μας πουν να ξερουμε!Tους επιασε ο πονος να τραγουδήσουν για την προσφυγια. Μπορεί βέβαια να κερδίσει αυτο το νεροβραστο τραγουδακι,δεν θα εκπλαγω καθολου…η μοναδικη πρωτοτυπια που διακρινω παντως ειναι οτι η Γαλλιδα τραγουδιστρια έχει μυτόγκα και οχι Γαλλικη μύτη!
Η Γαλλία έχει τελικά το πιο μεθοδικό πλάνο για την προώθηση του τραγουδιού της. Απέφυγε να είναι από νωρις το φαβορί, ώστε να μην έχει έτσι τη μεγάλη πίεση και το βάρος των υψηλών προσδοκιών, και την κατάλληλη στιγμή, λίγο πριν τις πρόβες και τον διαγωνισμό, ανεβαίνει και συζητιέται όλο και περισσότερο. Νομίζω την κατάλληλη στιγμή θα κάνει την κορύφωση όλης αυτής της ανόδου.
Όταν κάποιος θέλει πάρα πολύ να κερδίσει, συνήθως κάνει τα πάντα για να κερδίσει. Κι έτσι, καταντά αντιπαθητικός για κάποιο κόσμο. Ο οποίος κόσμος λειτουργεί κι αυτός σαν μέρος του promotion της συμμετοχής άθελά του, αφού πυροδοτεί ατελείωτες διαμάχες και συζητήσεις για την εν λόγω συμμετοχή.,,
Αυτό είναι η eurovision. Κι έχει πολύ πλάκα!
-Δύσκολος γρίφος ο φετινός. Δεν έχουμε 2-3 φαβορί αλλά …ποιός ξέρει πόσα! Και κάτι μου λέει ότι στις πρόβες όχι μόνο δεν θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, αλλά θα μπερδευτεί ακόμα περισσότερο!
Είναι ξεκάθαρο ότι έχετε στόχο τη νίκη κύριε Edoardo Grassi. Και ενώ αυτό αντικειμενικά δεν είναι κακό, στην περίπτωσή σας είναι κακό και με το παραπάνω. Γιατί, το να χρησιμοποιείτε ένα θέμα όπως το μεταναστευτικό και το προσωπικό δράμα ενός μικρού κοριτσιού και της μητέρας του για να προωθήσετε το τραγούδι σας, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να πραγματοποιηθεί επίσκεψη από τη Γαλλική τηλεόραση στη Σικελία όπου μένουν το εν λόγω κορίτσι και η μητέρα του, είναι όχι μόνο κακό αλλά και φθηνό και ξεδιάντροπο. Το “πατάμε επί πτωμάτων” δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θεμιτός τρόπος προώθησης. Μην ξεχνάμε ότι η μετανάστευση “κρύβει” από πίσω της πολέμους που η χώρα σας συμμετέχει ενεργά και άρα φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη μετανάστευση. Και έρχεται τώρα αυτό το τραγούδι να μας “διδάξει” το τι περνάνε οι μετανάστες. Ο ορισμός της υποκρισίας.
Είμαι σχεδόν 100% σίγουρος ότι φέτος η Γαλλία θα κερδίσει. Και αυτό γιατί, πέρα από τη φθηνή και εμετική προώθηση του τραγουδιού, σίγουρα θα βάλει το χεράκι της και η EBU (όπως κάθε χρόνο εξάλλου) ώστε και αυτή με τη σειρά της να μας “διδάξει” τη “συμπόνια” της και την “ευαισθησία” της για τους μετανάστες και ταυτόχρονα για να περάσει και ένα δήθεν “μήνυμα” η Eurovision για αυτό το μεγάλο θέμα του μεταναστευτικού. Μιλάμε για ένα όργιο υποκρισίας από όλους.
Το ότι προμοτάρουν το τραγούδι με ένα έντονο τρόπο που μπορεί να ενοχλήσει και να κατηγορηθεί ότι προσπαθούν να πάρουν ψήφους με φθηνά κόλπα είναι αλήθεια αλλά αυτό δεν αναιρεί σε καμιά περίπτωση το ταλέντο των καλλιτεχνών και την ποιότητα του τραγουδιού. Αν η δική μας συμμετοχή έκανε ένα ανάλογο προμο θα λέγατε χίλια μπράβο στην ερτ που ασχολείται τόσο θερμά αλλά αφού είναι άλλη χώρα ας κράξουμε ελεύθερα… Και το δικό μας τραγούδι έχει ένα μήνυμα που αν αυτή την στιγμή φιγούραρε στις πρώτες θέσεις θα μπορούσαν πολύ εύκολα να μας κατηγορήσουν ότι χτυπάμε στο αίσθημα του πατριωτισμού και της κρίσης που υπάρχει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Άλλωστε είναι προτιμότερη αυτή του είδους η ψηφοθηρία παρά αυτή του Ισραήλ, Αζερμπαϊτζάν, Εσθονία κτλ που αφού δεν είχαν κάποια ιστορία να προωθήσουν μέσα από το τραγούδι είπαν να βγάλουν τα προσωπικά τους προβλήματα στην φόρα, η μία είναι χήρα, ή άλλη θύμα μπούλινγκ, η άλλη σε κίνδυνο να μην μπορέσει να βάλει το φόρεμα της στην σκηνή και πάει λέγοντας.
Τώρα για να περάσω και στο τραγούδι… ίσως να μην είμαι απόλυτα αντικειμενικός ως φοιτητής της Γαλλικής Φιλολογίας ( όπως και να το κάνουμε έχω μια άλλους είδους σχέση και αγάπη για την γλώσσα/χώρα) αλλά είναι ένα υπέροχο τραγούδι που κατάφερε να περάσει ένα μήνυμα με ανθρωπιστικό τρόπο και όχι πολιτικό. Επίσης έχουν χρησιμοποιήσει ωραίες λέξεις/μεταφορές (s’il est urgent de naître, comprenez aussi qu’il est urgent de renaître, quand tout est détruit) και λογοπαίγνια (MERCY je vais bien MERCI κτλ) με έναν πολύ ωραίο και καθαρό τρόπο (άρθρωση) που δείχνει την ομορφιά της γαλλικής γλώσσας (αν τα έλεγαν όπως μιλάνε οι Γάλλοι ούτε το je m’appelle δεν θα καταλαβαίνατε) που δυστυχώς όμως δεν θα καταλάβουν όλοι. Μπορεί μερικοί να το αποκαλείτε ανιαρό αλλά είναι πολύ πιο σύγχρονο , ποιοτικό και έξυπνα γραμμένο από τα περισσότερα τραγούδια φέτος.
Με λίγα λόγια ελπίζω να νικήσει και να μου ξαναδοθεί ένας ακόμα λόγος για να πάω Γαλλία 🙂
Φτάσαμε στο σημείο αν δεν έχεις κάποιο δράμα πισω απ το τραγούδι σου να μην μπορει να ξεχωρίσει. Κατάντια