Παρασκήνια 2014: Οι Freaky Fortune feat. Riskykidd πήδηξαν ψηλά αλλά έπεσαν στα χαμηλά.

Παρασκήνια 2014: Οι Freaky Fortune feat. Riskykidd πήδηξαν ψηλά αλλά έπεσαν στα χαμηλά.

Από την ΕΡΤ στη ΔΤ κι από εκεί στη ΝΕΡΙΤ

Μετά από τα δραματικά γεγονότα της 11ης Ιουνίου, όταν «έπεσε μαύρο» στη συχνότητα της ΕΡΤ (μια απόφαση του Υπουργού Τύπου και Μέσων Ενημέρωσης, και κυβερνητικού εκπροσώπου, Σίμου Κεδίκογλου), σηματοδοτώντας το κλείσιμό της και τη δημιουργία της ΔΤ (Δημόσια Τηλεόραση, αρχικά ΕΔΤ: Ελληνική Δημόσια Τηλεόραση, 11/6/2013-4/5/2014, με πρώτη μετάδοση στις 10/7 από πρώην στούντιο του MEGA στην Παιανία), μιας μεταβατικής κατάστασης πριν από τον νέο κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα, τη ΝΕΡΙΤ (Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση, 4/5/2014-11/6/2014), η συμμετοχή της Ελλάδας στη Γιουροβίζιον φάνταζε απίθανη, ειδικά μετά και από την αποχώρηση της Κύπρου για οικονομικούς λόγους (μολονότι βρέθηκε εν τω μεταξύ ιδιώτης χορηγός…). Οι αντιδράσεις των ξένων ΜΜΕ ήταν εντονότατες, ενώ από την πλευρά της η EBU δήλωνε πως θα στηρίξει την ελληνική τηλεόραση, με οποιοδήποτε όνομα κι αν αποκτούσε, και όλα αυτά υπό τα «βέλη» των εργαζομένων στην «πειρατική» πλέον παλιά ΕΡΤ (που εξέπεμπε από τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη), οι οποίοι υπογράμμιζαν πως κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο, καθώς η ΔΤ ή η ΝΕΡΙΤ δεν είχαν επίσημη αναγνώριση από την EBU. Η προσχώρηση της Λίτσας Πισκερά στον νέο φορέα ήταν εγγύηση για τη συμμετοχή στη Γιουροβίζιον. Πράγματι, και ενώ η προθεσμία υποβολής είχε λήξει ήδη από τις 15 Δεκεμβρίου, στις 9 Ιανουαρίου, οπότε ανακοινώθηκε η λίστα των χωρών από την EBU, η Ελλάδα ήταν μέσα, μετά από το «πράσινο φως» που έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών.

Τα πρώτα ονόματα που ακούστηκαν ή ήθελαν να ακουστούν

Προηγουμένως είχε «πέσει σαν βόμβα» η υποψηφιότητα της Έλενας Παπαρίζου για τη Σουηδία, η οποία σχολιάστηκε αρνητικά από τον Θάνο Πετρέλη, που ουσιαστικά αυτοπροτάθηκε για τη Γιουροβίζιον, ισχυριζόμενος πως είχε ένα ωραίο ελληνοπρεπές τραγούδι για την κρίση. Ο Κώστας Μαρτάκης διαβεβαίωνε πως δεν του έγινε κάποια πρόταση, καθότι ακούστηκε ως υποψήφιος (σε ντουέτο με τον Νίκο Ζωιδάκη), μαζί με τους Μύρωνα Στρατή, Λούκα Γιώρκα, Wedding Singers και Κρυσταλλία. Κάτι αντίστοιχο δήλωσε και η Ελένη Φουρέιρα. Ακούστηκε και το όνομα της Demy, αλλά κάτι τέτοιο ποτέ δεν ίσχυσε. Το όνομα του Μαρτάκη επανήλθε δριμύτερο (ο ίδιος επιβεβαίωσε αρκετό καιρό πριν ότι έψαχνε για τραγούδι), την ώρα που φήμες ήθελαν να υποστηρίζεται από την Εριέττα Κούρκουλου, φίλη και της Josephine. Ακούστηκαν επίσης οι Freaky Fortune, με τα τελευταία τρία ονόματα να επιβεβαιώνονται. Για άλλη μια χρονιά δεν έλειψαν οι αποτυχημένες απόπειρες μέσω Ελβετίας με τέσσερεις Έλληνες να δοκιμάζουν την τύχη τους.

Τα promo video

Ο τελικός ορίστηκε για τις 4 Μαρτίου, τελικά όμως εκείνη τη μέρα προβλήθηκαν τα βίντεο-κλιπ των υποψήφιων τραγουδιών (σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Γραμματόπουλου), τα στοιχεία των οποίων μαθεύτηκαν την 1η του μηνός και ο τελικός μετατέθηκε για τις 11 με Γιώργο Καπουτζίδη και (με ερωτηματικό) Δέσποινα Βανδή, λόγω της συμμετοχής της ως κριτικής επιτροπής στο «The Voice». Για άλλη μια φορά έγινε συνδιοργάνωση με το MAD, ενώ μετείχαν οι ίδιες δισκογραφικές με το 2013, δηλαδή η Panik με τους Freaky Fortune και Mark Angelo και η Platinum Records με την Κρυσταλλία και τον Κώστα Μαρτάκη. Μάλιστα εκ των υστέρων έγινε γνωστό πως οι FF και η Josephine μπήκαν την τελευταία στιγμή. Η σειρά στα βιντεάκια ήταν FF, Josephine, Κρυσταλλία, Μαρτάκης. Για τον τελικό έγινε νέα κλήρωση. Στις 5/3 ήταν η Μπέσσυ Αργυράκη καλεσμένη στην εκπομπή «Επικαιρότητα» με τις Οντίν Λιναρδάτου και Σταυρούλα Χριστοφιλέα, όπου μίλησαν για τη Γιουροβίζιον, χωρίς να σχολιάσουν τα υποψήφια τραγούδια. Ο Κώστας Μαρτάκης είχε θέσει ως όρο, για να συμμετάσχει σε εθνικό τελικό, να του αρέσει το τραγούδι. Η δισκογραφική του απευθύνθηκε στον Ηλία Κόζα, ο οποίος του έγραψε τρία τραγούδια. Παράλληλα άκουσε και τραγούδια άλλων συνθετών, και αγγλόφωνα και δίγλωσσα, για να καταλήξει στο συγκεκριμένο («Κανένας δεν με σταματά») που συμβολίζει τον Έλληνα. Είναι ένα βαλκανικό ροκ που γράφτηκε πριν από τη Γιουροβίζιον του 2013, όχι όμως για τη Γιουροβίζιον. Οι αρχικές σφυγμομετρήσεις, ειδικά ανάμεσα στους ξένους και την ομογένεια, το έφερναν 1ο και ακολουθούσαν οι FF, η Κρυσταλλία κι ο Mark Angelo. Αντίθετα, τα ελληνικά site έφεραν από την αρχή στην κορυφή τους FF, με τους Μαρτάκη και Κρυσταλλία να παλεύουν για τη 2η θέση. Των FF θύμισε σε κάποιους την εισαγωγή του Walking with a Ghost. Η Μπέσσυ, μόλις το άκουσε, αναφώνησε το ανεπανάληπτο: «Τι μαρτύριο!». Της Josephine θύμισε στην Εύη Δρούτσα το Aphrodisiac της Ελευθερίας Ελευθερίου και στον Σπύρο Σιγούρο το Gangnam Style, ενώ του Μαρτάκη την υποψηφιότητα του Χρήστου Δάντη No Madonna. Ο Alpha έκανε ειδικό αφιέρωμα σε γνωστά ονόματα που διαγωνίστηκαν σε εθνικούς τελικούς, αλλά δεν κατάφεραν να κερδίσουν. Εκείνες τις ημέρες μαθεύτηκε ότι ο δίσκος των Koza Mostra έγινε πλατινένιος. Όπως ακούστηκε, ο ίδιος ο Φωκάς Ευαγγελινός τους έδωσε κάποιες συμβουλές για τη χορογραφία τους στη Γιουροβίζιον.

Μερικά trivia για τους καλλιτέχνες

Οι Freaky Fortune (Νικόλας Ραπτάκης και Θεόφιλος Πουζμπούρης ή Theo Buzz), με το δυσοίωνο όνομα, γνωρίστηκαν μέσω Facebook. Σε αυτούς προστέθηκε ο Riskykidd (Shane Shuller) που ζει στο Λονδίνο. Ο Mark Angelo είναι αδελφός της Μελίνας Μακρή των Vegas, η οποία συμμετείχε στη δημιουργία του τραγουδιού, μαζί με τον ίδιο, τη Josephine και δύο Σουηδούς. Η Ελληνοαμερικανίδα Josephine (Wendel) είναι κόρη της Μαργαρίτας «Καίγομαι και λιώνω» Βεντή και παρουσιάστρια στο MAD. Συνθέτης της Κρυσταλλίας (Ρήγα), πρώην frontwoman των Otherview, ο Νίκος Αντύπας. Ο στιχουργός της, Άρης Δαβαράκης (είχε γράψει και την υποψήφια συμμετοχή της Λενού Πετσίλα το 2001), διευκρίνισε πως το τραγούδι δεν γράφτηκε με προδιαγραφές Γιουροβίζιον κι ότι εμπεριέχει ανατολίτικο ήχο. Η περίφημη «Παντάνασσα» σχολιάστηκε πάντως ποικιλοτρόπως: «Με σκιάζει για Γιουροβίζιον» (Κασπίρης), ήταν ένα δηκτικό σχόλιο.

Ο εθνικός τελικός

Ο τελικός, με τίτλο «Eurosong 2014 – A Mad Show» πραγματοποιήθηκε στις 11 Μαρτίου στο Acro Music Hall, με παρουσιαστές τους Καπουτζίδη και Βανδή, ενώ είχε ακουστεί το όνομα και της Ανδριάνας Μαγγανιά. Την Δέσποινα έντυσε η Αλεξάνδρα Κατσαϊτη με ρούχα ΜΙ-RO. Η φήμη ότι θα ερμήνευε το Euphoria δεν επιβεβαιώθηκε. Το στήσιμο ανέλαβε ο Φωκάς Ευαγγελινός. Ψήφισαν 27.600 άτομα, εκ των οποίων 16.100 μέσω SMS και 11.500 με κλήση. Στην πενταμελή κριτική επιτροπή συμμετείχαν ο συνθέτης Δημήτρης Κοντόπουλος, η ερμηνεύτρια Ελπίδα, ο παρουσιαστής και ραδιοφωνικός παραγωγός Θέμης Γεωργαντάς, η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της ΔΤ Αρετή Καλεσάκη και η Διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων του MAD Ρεγγίνα Κουρή. Την παραμονή σχεδόν όλοι ήταν γριπιασμένοι, μάλιστα ο Νικόλας Ραπτάκης δεν πήγε στην προτελευταία πρόβα, η δε Demy είχε λαρυγγίτιδα και την ίδια τη βραδιά. Η επιλογή ξεκίνησε με το περίφημο βιντεάκι με τη Μαρινέλλα, τον Γιώργο Κατσαρό και τον Τόλη Βοσκόπουλο στο Αεροδρόμιο του Ελληνικού, συνδέοντας το 1974 με το 2014. Η Δέσποινα Βανδή ερμήνευσε το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου», για να ακολουθήσει ένα medley μαζί με τον Γιώργο Καπουτζίδη. Κατά διαστήματα γίνονταν αναδρομές μέχω βίντεο (1974-1995 και 1996-2013). Τα ντουέτα έκπληξη ήταν: Καλομοίρα και Claydee, Μέλισσες και η τετράδα του «Μάθημα Σολφέζ» (Πασχάλης, Μπέσσυ Αργυράκη, Μαριάννα Τόλη, Robert Williams), Σοφία Βόσσου και Demy, Καίτη Γαρμπή και Vegas, Ελπίδα και Tamta. Στα παρασκήνια οι Φωτεινή Κορρέ και Μαντώ Γαστεράτου, οι οποίες έκαναν ερωτήσεις στους βετεράνους του διαγωνισμού, ξέχασαν ωστόσο τη Μαριάννα Τόλη. Απών στη βραδιά, στο διάλειμμα εμφανίστηκε ο Σάκης Ρουβάς σε διαφήμιση της εταιρίας 7Days. Χορηγός της επιλογής και της ελληνικής συμμετοχής η Oriflame. Γινόταν ταυτόχρονη μετάδοση και από το ΡΙΚ. Οι Koza Mostra και ο Αγάθωνας είπαν το περσινό τραγούδι με κάποιους νέους στίχους. Παίχτηκαν και βίντεο από κάποιες συμμετοχές της χρονιάς που είχαν ήδη επιλεγεί (εκτός από τις Σουηδία και Δανία). Οι Στέλιος Λεγάκης και Melina Mammas ερμήνευσαν ένα Eurovision medley (GRE 01, 06, 04), ενώ εντύπωση προκάλεσε η ερμηνεία της Δέσποινας Βανδή (3 μήνες στο #1) του «Χάνω Εσένα», όπου στην πλάτη ενός χορευτή προβαλλόταν η εικόνα της. Ακόμα ένα highlight ήταν η ερμηνεία της στο «Ώτοστοπ» (GRE 80) της υποτιθέμενης άσπονδης εχθρού της, Άννας Βίσση. Την ίδια ώρα διαδήλωναν απ’ έξω, παρουσία ανδρών των ΜΑΤ, με πανό που έγραφε «Βραβεία MAD-Eurovision-Madwalk. Με το αίμα των απολυμένων από τα Metropolis» 200 πρώην εργαζόμενοι του γνωστού καταστήματος. Το afterparty έγινε αποκλειστικά με έξοδα του MAD.

Οι απαραίτητες δηλώσεις των επωνύμων και το κατιναριό

Μερικές δηλώσεις: «Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου» (Κρυσταλλία), «Φυσικά και θα πήγαινα» (Νίκος Γκάνος), «Να ακυρωθεί η φετινή μας υποψηφιότητα τώρα! Είναι μία μόνο εταιρεία και ένα ιδιωτικό κανάλι» (Νίκος Μουρατίδης), «Μη μου ζαλίζεις τον έρωτα» (Πασχάλης), «Μου αρέσει ο Μαρτάκης. Έχει star quality» (Ανέτ Αρτάνη), «Το καλάμι είναι παρκαρισμένο» (Κατσαρός για τους… Antique), «Συγκινήθηκα με την Κρυσταλλία. Θα έπρεπε να είναι εδώ κι ο Μικρούτσικος» (Σοφία Βόσσου), «Καλό είναι να συννενοούμαστε με την ορχήστρα. Να μην είμαστε τσακωμένοι. Αυτή ηταν τσακωμένη με όλες τις νότες. Δεν ήθελε να συστηθεί με καμία. Αγαπάω τα νέα παιδιά, αλλά αγαπάω και την ακοή μου!» (Ποσειδώνας Γιαννόπουλος για τη Josephine), «Όσοι με πλήγωσαν ας το βρουν απ’ τον Θεό» (Καλομοίρα), «Με γρουσούζεψε πάλι η Καλομοίρα. Ίσως ήταν λάθος το τραγούδι. Δεν αντέχω να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Θα δεχτώ μόνο με ανάθεση. Δεν απογοητεύτηκα. Στείλτε με σας παρακαλώ» (Κώστας Μαρτάκης), «Ήταν αυθεντικό. Όχι λίγο Βαλκανικό… Λίγο Κινέζικο ήταν των παιδιών. Άτυχο το κομμάτι του Μαρτάκη» (Robert Williams), «Γιατί δεν έκανε η ΔΤ αυτή την εκδήλωση;. Δεν παίρνει συνδρομές από τον κόσμο; Να κλείσει η ΔΤ, αν δεν έχει την οικονομική δυνατότητα. Η βραδιά ήταν ‘Panic’» (Μεγακλής Βιντιάδης), «Ντισκοποπ για beach bar της Μυκόνου δεκαετίας ’80. Κομπάρσος η ΔΤ στον διοργανωτή MAD. Η αισθητική δεν αφορά στην ψυχαγωγία. Καλεσμένοι για γέλια και για κλάματα. Τριτοκοσμικά σαχλοπόπ τραγούδια. Απωθημένα στυλιστριών. Μια δισκογραφική εταιρεία που δεν διστάζει να στείλει ακόμα και φάλτσους. Θλιβερή βραδιά. Μόνη όαση οι παρουσιαστές» (Αφροδίτη Γραμμέλη-ένα απάνθισμα μιας πολύ σκληρής κριτικής), «Μαύρα σύννεφα για την Ελλάδα φέρνουν οι δημοσκοπήσεις» (Star Channel), «Ήμουν ανάμεσα σε FF και Μαρτάκη» (Θέμης Γεωργαντάς), «Θα ξεσηκώσουν τη Δανία» (Ελεύθερος Τύπος), «Μίζερο και θλιβερό που είδαμε παλιούς καλλιτέχνες» (πρωινό Πέτρου Κωστόπουλου), «Ήθελα Μαρτάκη με άλλο τραγούδι. Ψήφισα τους FF, αν και δεν ήταν το καλύτερο τραγούδι που θα μπορούσε να πάει, Η επιτροπή συμφώνησε για τους FF» (Ελπίδα), «Κι ο άντρας μου το ‘Μην αρχίζεις τη μουρμούρα’ είδε» (Ελπίδα-για την ιστορία το σήριαλ σημείωσε 35% τηλεθέαση), «Κακή απομίμηση MAD. Κακοφωτισμένο, κακοσκηνοθετημένο. Μονοπωλιακό» (Νίκος Μουρατίδης), «Beat και ρετρό» (People), «Φάλτσα, κιτς και αδιάφορα τραγουδάκια» kai «Πενία… φάλτσα κατεργάζεται» (Espresso), «Των FF είναι κλεμμένο όλο από τον Pitbull» (Μουρατίδης), «Δεν ήταν στημένος, αλλά κακοστημένος ο διαγωνισμός» (Star Channel).

Πως αντέδρασε ο Τύπος;

Τι σχολιάστηκε; Τα κεφάλια που φαίνονταν στα πλάνα, το μπούστο της Σοφίας Βόσσου (“δικά μου είναι, να μην τα δείξω;”, οι κοτσίδες της Μελίνας Μακρή, η χημεία και η άνεση των παρουσιαστών, το εύστοχο σχόλιο του Καπουτζίδη ότι μαζί με τη Βανδή είναι οι τελευταίοι παρουσιαστές Γιουροβίζιον της ΕΡΤ και οι πρώτοι και τελευταίοι ταυτόχρονα της ΔΤ, τα πολλά πλάνα στη Σάσα Σταμάτη, η οποία καθόταν δίπλα στον Γιάννη Σαββιδάκη, η ομοιότητα του Μαρτάκη με τον Leonardo di Caprio. Αρνητικά σχολιάστηκαν τα ηχογραφημένα φωνητικά των FF και τα ειδικά εφέ που όμως απαγορεύονται, θυμίζοντας το φιάσκο του Μιχάλη Ρακιντζή. Σε κάποιους δεν άρεσε ο χώρος. Σε αυτό απάντησε ο Γιώργος Καπουτζίδης: «Ας ενδιαφέρονταν όλα τα κανάλια να την κάνουμε στο Ολυμπιακό Στάδιο» και πρόσθεσε για τον κακό φωτισμό: «Καλύτερα να πληρώνουν τα κανάλια τους εργαζομένους τους, παρά να φωτίζουν τη δική μου μούρη», ξεκαθαρίζοντας πως δεν πληρώθηκε, όπως τον κατηγόρησαν ορισμένοι, για την παρουσίαση της επιλογής. Σε αυτό η Δέσποινα Βανδή σχολίασε: «Και το φως του απορροφητήρα να έριχναν πάνω μου, θα το ξαναέκανα». Άλλη δήλωσή της: «Στον περσινό τελικό έτρεμα σαν το ψάρι» και η απάντηση από τον Χάρη Δωρή (People): «Στον φετινό πάλι, τον ρόλο του ψαριού τον φύλαξε για το τραγούδι, όπου -όντας όλο playback- ανοιγόκλεισε τα χείλη σαν μαρίδα σε αναζήτηση πλαγκτόν!». Καλομοίρα και Καίτη Γαρμπή δήλωσαν πως θα πήγαιναν ξανά στον διαγωνισμό. Η Καίτη, ερωτηθείσα για το φόρεμα, μας ενημέρωσε πως το χάρισε σε έναν φίλο της. Στο backstage μίλησαν όλοι οι υποψήφιοι εκτός από του FF. Η Έλενα Παπαρίζου φάνηκε σε ένα βίντεο να χορεύει με τον «Κλόουν» και να δηλώνει πως εντυπωσιάστηκε από τις Γαρμπή και Βόσσου. Επί σκηνής όλοι οι καλεσμένοι εκτός από την Καλομοίρα. Για πρώτη φορά στο τέλος ανέβηκαν άπαντες οι υποψήφιοι κι όχι μόνο οι νικητές, δείχνοντας πόσο ωραίο ήταν το κλίμα μεταξύ τους, με τα πειράγματα που αντάλλασσαν. Στις δηλώσεις η Κρυσταλλία κι ο Μαρτάκης εμφανίστηκαν ψύχραιμοι και δήλωσαν πως συγκινήθηκαν με τη συγκίνηση των FF, ενώ η Josephine φάνηκε πιο αγχωμένη. Η Σύνια Κούσουλα ανέλαβε αρχηγός της αποστολής. Τα αποτελέσματα ήρθαν σε IPAD κι όχι σε φάκελο. Λίγο πριν από την επανάληψη του τραγουδιού μεταδόθηκε το νικητήριο της Emmelie de Forest. Η τηλεθέαση κινήθηκε μεταξύ 20-25%. Η επιτροπή, εκτός από τον Δημήτρη Κοντόπουλο, χόρευε με τους FF, ενώ οι αντιδράσεις τους στα άλλα τρία ήταν χλιαρή. Το κοινό ήταν αδιάφορο στης Κρυσταλλίας, στρίγγλιζε για τον Μαρτάκη και ήταν όρθιο στους FF, με τη Μαριλένα Παναγιωτοπούλου να έρχεται στο «τσακίρ κέφι» και φυσικά να σχολιάζεται δεόντως την επομένη. Άσχημη εικόνα έδινε μέρος του κοινού που δεν χειροκροτούσε καθόλου.

Οι αντιδράσεις μετά τη Γιουροβίζιον

Το τραγούδι, παρόλο που κατέλαβε μόλις την 20η θέση, ισοφαρίζοντας τη χειρότερη – έως τότε – θέση της Ελλάδας (μαζί με το «Μια κρυφή ευαισθησία» του 1998), ανέβηκε στο #4 του ελληνικού chart, #32 του σουηδικού, #67 του Αυστριακού, #73 του Ιρλανδικού, #93 του Βελγικού (Φλάνδρα) και #110 του Βρετανικού. Υπήρχαν θετικές κριτικές από ξένα έντυπα, ωστόσο η στάση των φαν, οι οποίοι μιλούσαν ακόμα και για νίκη (!) της Ελλάδα ήταν μάλλον ειρωνικές και εκ του πονηρού. Οι ίδιοι οι Freaky Fortune δήλωναν: «Πάμε να δείξουμε σε όλη την Ευρώπη πως οι Έλληνες δεν τα παρατάνε ποτέ», «Δεν είναι απλό χορευτικό τραγούδι, είναι κίνηση», «Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι αλλά και προσγειωμένοι! Είναι μεγάλη ευθύνη! Έχουμε δουλέψει πολύ για το αποτέλεσμα. Θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και ότι είναι να γίνει θα γίνει! Θέλουμε όλη την Ελλάδα να είναι δίπλα μας και να μας στηρίξει ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα», «Το γούρι μας είναι η δύναμη και η θετική ενέργεια που θα πάρουμε από την ομάδα μας αλλά και τους δικούς μας ανθρώπους που έχουν έρθει στη Δανία για να μας στηρίξουν. Kυρίως όμως από όλους εσάς, στην Ελλάδα», «Η μουσική μας είναι ελληνική και δεν χρειάζεται μπουζούκι ή ελληνικό στίχο». Εκ των υστέρων εκμυστηρεύτηκαν ότι είχαν πολύ άγχος, αλλά είναι χαρούμενοι που το έζησαν. Τους έλεγαν ότι θα πάνε πάρα πολύ καλά, γι’ αυτό και δεν περίμεναν τόσο κακή θέση: «Ευχαριστούμε όλους τους ανθρώπους που μας στήριξαν και έκαναν το να είμαστε σε εκείνη τη σκηνή πραγματικότητα. Τα δώσαμε όλα! Δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό και περάσαμε καλά. Δεν υπάρχει το συναίσθημα όταν είσαι πάνω στη σκηνή. Είναι μια απίστευτη εμπειρία! Είναι καταπληκτικό όλο το ταξίδι από τα promotour μέχρι το live. Είναι όλο τεράστια εμπειρία». Από την πλευρά μας να επισημάνουμε απλώς ότι, για μια ακόμα φορά, τραγούδι χωρίς ελληνικό ηχόχρωμα, καταποντίζεται…

Κακοτυχία, αλλά και… τυχερά

Ο Riskykidd είχε ένα σταυρό για γούρι, αλλά τον έχασε τρεις ώρες πριν από τον τελικό. Δεν άντεχε να δει τη βαθμολογία και για 10’ έφυγε από το green room. Οι Πολωνές τον γλυκοκοίταζαν, αλλά προτιμούσε τις Ρωσίδες, όπως και οι άλλοι δύο. Τις προσέγγισαν αλλά, όπως τους εξήγησε ο Δημήτρης Κοντόπουλος, δεν μιλούσαν Αγγλικά και τους απέφυγαν. Στα παραλειπόμενα καταγράφεται η 5η θέση στους ωραιότερους άνδρες της χρονιάς που κατέλαβε ο νεαρός ράπερ. Ο Τζώνυ Καλημέρης: «Έπαθαν σοκ. Στο green-room ήταν σε κακή κατάσταση». Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν ότι τα παιδιά αδικήθηκαν κι ότι ήταν άτυχα, διότι έλειπαν χώρες που μας ψηφίζουν, κάτι που επεσήμανε πρώτος ο Κώστας Μαρτάκης. Ο Τύπος, πέρα από την ελληνική συμμετοχή, σχολίασε παντοιοτρόπως τη νίκη της Conchita, με αναφορές στο φύλο και την εμφάνισή της. Μερικοί τίτλοι: «’Πανηγύρι’ με.. μούσια, μπούστα και Ελλάδα!», «Mε ρυθμούς ‘Rise up’ στο πάρτι!», «Οι επιτροπές δεν ψήφισαν το τραγούδι», «Πατρίς, θρησκεία, Eurovision!», «Η αβάσταχτη ελαφρότητα της Γιουροβίζιον», «Η μουσίτσα της Γιουροβίζιον», «Eurovision 2014. Λίγο τσίζκεϊκ, λίγα ακροβατικά και θα γίνει της… Κριμαίας». Αξίζει να σημειωθεί πως η Τάμτα ήταν στο κοινό (λόγω της φιλίας της με τον Νικόλα Ραπτάκη), όπως έχει αναφέρει η ίδια σε συνεντεύξεις της, και η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην αρένα την έκανε να θέλει πολύ να πάει στον διαγωνισμό. Να που ήρθε η ώρα! Μην ξεχάσουμε και την παρουσία της Ελευθερίας Ελευθερίου, η οποία επίσης βρισκόταν στη Βιέννη και τραγούδησε στο Euroclub.

Η σκηνική παρουσία

Στη σκηνή, πέρα από τα σύγχρονα γραφικά στο φόντο, είχαν τραμπολίνο (μια ιδέα του Φωκά Ευαγγελινού), το οποίο δυσκόλευε στις αναπνοές. Το στήσιμο της συμμετοχής ανέλαβε ο Γιώργος Παπαδόπουλος, συνεργάτης του Ευαγγελινού. Σχολιάστηκε πολύ αρνητικά το κοντράστ ανάμεσα στην (κάπως πένθιμη) βαλκανικού τύπου εισαγωγή με το υπόλοιπο κομμάτι και οι φωνητικές αστάθειες. Μαζί τους ο Αρμένιος πρωταθλητής γυμναστικής Αρτούρ Γκερεμιάν (πέντε φορές βαλκανιονίκης). Στα φωνητικά ο Βασίλης Μανθόπουλος κι ο Μιχάλης Ζέης. Ο Νικόλας Ραπτάκης είχε εκείνες τις μέρες τα γενέθλιά του και η ελληνική αποστολή του έφερε μια τούρτα. Γούρι μόνο δεν του έφερε, όπως ούτε και το εξαιρετικό euromedley που είχαν ετοιμάσει στο διαδίκτυο. Την ίδια χρονιά ανακοινώθηκε η διάλυση του βραχύβιου συγκροτήματος (διήρκεσε μόλις 3 χρόνια). Η τελική βραδιά, πάντως (6ο πρόγραμμα όλης της χρονιάς), έφτασε μέχρι 55, 7 τηλεθέαση την ώρα της ψηφοφορίας (ρεκόρ τηλεθέασης για τη ΝΕΡΙΤ). Την πέρασε εκείνη την ημέρα το «Κάτω Παρτάλι», το μόνο πρόγραμμα που κατάφερε κάτι τέτοιο την τρέχουσα δεκαετία. Προφητικό; Την εβδομάδα της Γιουροβίζιον κέρδιζε το «The Voice» η Μαρία Έλενα Κυριάκου, με coach τη Δέσποινα Βανδή, που έμελλε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα το 2015. Σχολιάστηκε πολύ θετικά το ότι ο Thomas Neuwirth (μετέπειτα Conchita Wurst), όταν ήταν υποψήφιος στο talent show Die große Chance ερμήνευσε το Everything. Η Άννα Βίσση, αντάλλαξε τη φιλοφρόνηση καλώντας την στη Μύκονο, όπου το είπαν μαζί. Χορηγός ήταν ο ΕΟΤ, ο οποίος χάρισε ένα καλαίσθητο λεύκωμα στην EBU και τους αρχηγούς των αποστολών. Τέλος, αν ψήφιζε μόνο το κοινό, το τραγούδι θα ερχόταν 12ο

21 σκέψεις για το “Παρασκήνια 2014: Οι Freaky Fortune feat. Riskykidd πήδηξαν ψηλά αλλά έπεσαν στα χαμηλά.

  1. “Από την πλευρά μας να επισημάνουμε απλώς ότι, για μια ακόμα φορά, τραγούδι χωρίς ελληνικό ηχόχρωμα, καταποντίζεται…“

    Κάτι τέτοια διαβάζω και αναρωτιέμαι αν κάποιοι που δηλώνουν fan του διαγωνισμού έχουν καταλάβει τί είναι ο διαγωνισμός και τί δεν είναι. H Eurovision δεν είναι καλλιτεχνική μουσική Ολυμπιάδα παραδόσεων… είναι ένα τηλεοπτικό προϊόν pop μουσικού προσανατολισμού όπου για να κερδίσει κάποιος χρειάζεται ένα καλό τραγούδι, μια πολύ καλή σκηνική παρουσία και μια πολύ καλή ερμηνεία… να καταφέρει να κάνει μια «δήλωση» στη σκηνή, να σταθεί εκεί και να μην τον καταπιεί, να κερδίσει το ενδιαφέρον αυτού που βλέπει.

    Όλα τα υπόλοιπα περί συνταγών και ελληνικών στοιχείων που πρέπει να έχει το τραγούδι μας για να πάει καλά είναι απλά ΜΠΟΥΡΔΕΣ.

    Στο θέμα μας: κανένα κομμάτι δεν ήταν ιδιαιτερα καλό εκείνη τη χρόνια, το Rise Up πατούσε παραπάνω από όσο έπρεπε στους one hit wonders Kadebostany, ενώ τα παιδιά δεν είχαν σκηνικη εμπειρία και αυτό τους στοίχισε αρκετά. Παρόλα αυτά να σημειώσω ότι εντός αρένας ξεσήκωσαν όσο ίσως κανένας άλλος το κοινό και έδωσαν την εντύπωση ότι θα πάνε καλύτερα από όσο πήγαν. Η ελληνική αποστολή το υπολόγιζε γύρω στη δέκατη θέση – όσο περίπου μας έδωσε η τηλεψηφοφορία αλλά οι επιτροπές για άλλη μια φορά μας έθαψαν – έχουν να μας βάλουν δεκάδα σε τελικό από το 1993!!!

    Μια διόρθωση: τη χορογραφία την έστησε ο Γιώργος Παπαδόπουλος, απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης που δουλεύει μαζί με τον Φωκα Ευαγγελινό. Η ιδέα με το τραμπολίνο ήταν του Φωκά αλλά το υπόλοιπο στήσιμο ήταν του Γιώργου. Ο ίδιος έχει χορέψει και στις συμμετοχες μας το 2009 και το 2012.

    Και μια μικρή ιστορία… μια αυγουστιάτικη νύχτα στο καφέ στη πλατεία Δεξαμενης, μια ξαφνική νεροποντή μας έφερε κάτω από την ιδια ομπρέλα στο ίδιο τραπέζι με τον Τζωνη Καλλιμερη. Είπαμε πολλά και είπαμε και για την Eurovision. Τον αγαπά πολύ τον διαγωνισμό, τον θεωρεί μεγάλο κέρδος για την ΕΡΤ αλλα δυστυχως η ΕΡΤ δεν τον διαχειρίζεται σωστά… και συμφωνώ απολύτως…

    1. Αναφερόμουν στο στήσιμο του εθνικού τελικού από τον Φωκά. Το διόρθωσα, για να είναι πιο ξεκάθαρο. Συμφωνώ εν μέρει με την παρατήρησή σου, ωστόσο το γεγονός πως τα τελευταία 20 χρόνια, Θάλασσα, Ρακιντζής, Μαντώ, Βίσση Κυριάκου, Freaky Fortune, Demy, όλοι με αμιγώς διεθνές άκουσμα δεν τα πήγαν τόσο ή και καθόλου καλά, με κάνει σκεπτικό.

      1. Συμφωνώ 1000000% με το σχόλιο του φίλου. Οι άλλες χώρες που συστηματικά στέλνουν πιο ευρωπαικά τραγούδια δεν έχουν παράδοση;; σε αυτές γθατί δεν επιβάλεται από τους φανς να στέλνουν παραδοσιακά τραγούδια και επιβάλεται μόνο σε εμάς;; θα τα λέτε και παραέξω και θα κάνετε ζημιά εσείς που υποτίθεται, είστε εκεί για να στηρίζετε τη χώρα και το κάθε τραγούδι. Λες και εμείς είμαστε μόνο για λίρες και τσιφτετέλια λες και δεν ξέρουμε να κάνουμε άλλα πράγμαρα λες και κάπου κι εμείς οι ίδιοι τα μπουχτήσαμε. Ένα διάλειμμα δεν κάνει κακό.. η Κύπρος με τη λίζα άντρεου και την 5η θέση παράδοση έστειλε; εμείς με την κλεοπάτρα και την 5η θέση σε χρόνια που η γλώσσαήταν υποχρεωτική παεαδοσιακό ήταν;; η βίσση το 2006 που ήρυε 9η παραδοσιακό ήταν;; τεράστιες χώρες όπως η ρωσία γιατί κάθε χρόνο στέλνει και τις επιτρέπεται να στέλνει αμερικανιές δεν έχει παάδοση;; κι αν έχει!! Αυστρία σουηδία ισλανδία γερμανία γαλλία και τόσεσ άλλες γιατί έχουν το δικαιωμα και γιατί όχι εμείς;; και το έχουμε και βαρεθήκαμε και οι ίδιοι κάθε χρόνο τα μπουζούκια και τα κλαρίνα. Κι αν οι ευρωπαίοι δε μπορούν να το δεχτούν ας αγοράσουν ένα δίσκο με τσιφτετέλια να τα ακούν ως να τα χορτάσουν. Εμείς γκώσαμε κάπου! Δεν περίμενα από εσάς τέτοια σπόντα σίγουρα θα ρα λέτε σε φίλους σας και έξω και γιαυτό μας χαντακώνεται στα σωματεία. Είμαστε ευρωπαική χώρα και έχουμε το ίδιο δικαίωμα με όλους να δείξουμε όλες τις πλευρές μας. Αυτά και δεν ξαναασχολούμαι. Αλλά κάπου οι μπηχτές και τα υπονοούμενα δεν θα έπρεπε να βγαίνουν σπό τα δικά σαςχείλη. Εγώ κάθε χρόνο στηρίζω το τραγούδι όποιο και αν είναι αυτό. Σε ιδιωτικές συζητήσεις έχω άποψη. Όταν καταθέτω δημόσιο λόγο όμως είμαι αυστηρά με την επιλογή της χώρας μου, όποια κι ανείναι αυτή. Κιαν μας έχουν δυνδυάσει με τσιφτετέλια να μας ξεσυνδυάσουν. Και κάτι ακόμη.. οι 2 μοναδικοί αποκλεισμοί της χώρας με κάργα παραδοσιακά καιελληνικά τραγούδια ήρθαν και όχι με δυτικού τύπου. Απορώ πως σας ξέφυγε

        1. 1. Καταρχάς εκφράζω την προσωπική μου άποψη και κάνω το δικό μου σχόλιο. Δεν είμαι εκπρόσωπος Τύπου του ΙΝΦΕ.
          2. Έχεις την εντύπωση ότι λαμβάνει κανείς (EBU, κανάλια, δισκογραφικές κλπ.) υπόψη του τα σωματεία; Σαν γραφικούς (για να μην πω καμιά άλλη λέξη) μας αντιμετωπίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Άρα η άποψή μας κανέναν δεν επηρεάζει, πίστεψέ με.
          3. Η Κλεοπάτρα, επειδή την ανέφερες, έχει παραδοσιακούς βυζαντινούς ήχους.
          4. Τα τσιφτετέλια είναι τουρκικής προελεύσεως και δεν αποτελούν ελληνική παράδοση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χρειάζεται λίγο ελληνικό ηχόχρωμα. Δες το σχόλιο που έκανα στον ImpG με τις “διεθνούς ήχου” συμμετοχές μας που δεν πήγαν καλά (ξέχασα να προσθέσω σε αυτές του Μπινιάρη, της Φρυδά, του Κάλλοου, της Βόσσου κι άλλες). Η Βίσση, θα πει κανείς, αποτελεί εξαίρεση, όμως από εκεί που κάποιοι την έβλεπαν για βραβείο, ήρθε με το ζόρι – και εντός έδρας – 9η, με αποτέλεσμα να εξαφανιστεί για δυόμισι χρόνια από τη δισκογραφία και το προσκήνιο.
          5. Οι δύο συμμετοχές που αναφέρεις είναι όντως ελληνοπρεπείς. Ο αποκλεισμός ήρθε λόγω κάκιστης σκηνικής παρουσίας και απειρίας, στους δε Argo πρέπει να συνυπολογίσεις το αφόρητα κουραστικό χιπ-χοπ. Έχω γράψει αναλυτικά το τι (πιστεύω ότι) έφταιξε σε άλλα άρθρα.
          6. Απομένει να δούμε τι θα γίνει φέτος με την Κατερίνα Ντούσκα. Θα εξαρτηθεί πάρα πολύ από τη σκηνική παρουσία-ακόμα είναι νωρίς. Φωνή διαθέτει, ωραίο τραγούδι διαθέτει, ελληνικό χρώμα δεν διαθέτει. Προσωπικά (και μακάρι να διαψευστώ πανηγυρικά) τη βλέπω μεταξύ 15ης-20ης θέσης.
          7. Μην συγκρίνεις την Κύπρο με την Ελλάδα. Είναι δύο διαφορετικές χώρες, με την Κύπρο να εμφανίζεται πιο δυτικότροπη από την Ελλάδα. Επιπλέον, όλες οι χώρες έχουν παράδοση, κανείς δεν το αρνείται, έχω παρατηρήσει ωστόσο ότι, ειδικά από τη δεκαετία του ’90 και μετά, το ελληνικό ηχόχρωμα (ένα μουσικό μοτίβο, ένα παραδοσιακό όργανο κλπ.) βοηθά την Ελλάδα να πάει καλά.
          8. Σε ευχαριστώ που εμφανίζεσαι με ονοματεπώνυμο και όχι με κάποιο ψευδώνυμο. Η άποψή σου είναι απόλυτα σεβαστή, είναι όμως και η δική μου, όσο κι αν σε ενοχλεί.

          1. δεν με ενοχλεί η άποψη σου.. με ενοχλεί η δημόσια τοποθέτηση που αφήνει υπονοούμενα για τη φετινή μας εκπρόσωπο. το αν σας αντιμετωπίζουμε ως γραφικούς ίσως να οφείλεται και σε εσάς. δεν είναι κακό να κάνετε την αυτοκριτική σας. υπερασπίστηκα απλώς το δικαίωμα μας ως χώρα να στείλουμε κι άλλα πράγματα. κι ας μην βγούν στην πρώτη θέση δεν μας πειράζει. αρκεί που είναι αξιοπρεπή. και να δεχτώ τα βυζαντινα ακούσματα της κλεοπάτρας. που οκ αυτό σηκώνει και πολύ νερό στη συζήτηση αλλά ας το δεχτώ.. το 1989 με το δικό σου αστέρι ήταν παραδιοσιακό? δε νομίζω.. και η 8η θέση τότε ήταν κάτι σαν τριτοτέταρτη σήμερα. στα δύσκολα για την ελλάδα χρόνια. για τη βόσσου που αναφέρεις για εκείνες τις εποχές η δωδέκατη θέση μας ήταν μια χαρά. κάπου στη μέση. και εκείνη η παρουσίαση ειχε τα θέματα της όμως να μην εισαι μεροληπτικός να δέχεσαι ότι όλες οι συμμετοχές έχουν τα θέματα τους είτε ευρωπαικές είτε παραδοσιακές. αν είχε θέματα η περσινή παρουσίαση άλλο τόσο θα μπορούσα να πω και εγώ ότι είχε θέματα και η βόσσου και η ντέμυ. και όσο και να απέτυχε η βόσσου όπως καταλαβαίνω για σένα το τραγούδι της και λατρεμένο είναι και ακούγεται μέχρι σήμερα. με το σκέπτικό της αποτυχίας της βόσου με τη 12η θέση θα μπορούσα να θεωρήσω και εγώ αποτυχία τη μαριάννα ζορμπά με το χόρεψε πού ήταν και τσιφτετέλι θαρρώ. όμως για τις εποχές του ήταν μια αξιοπρεπής εκπροσώπηση.και για να μη βιαστείς, μου άρεσε κιόλας. και σαφώς όταν λέω τσιφτετέλια νομίζω όλοι και εσύ, καταλαβαίνεις πολύ καλά ότι αναφέρομαι στο είδος που υποστηρίζεις του γειά σου μαρία και τα συναφή δε σημαίνει ότι εννοώ το τσιφτετέλι αυτό καθαυτό, έλεος, νομίζω χρησιμοποίησα μια έφραση που χρησιμοποιείται ευρέως και με αυτό το γενικό νόημα.. εγώ υποστηρίζω το τραγούδι μας κάθε χρονιά ακόμα και τους άργκο που θεωρώ ότι είναι ό,τι χειρότερο έχουμε στείλει. συγγνώμη που θα στο πω τώρα, αλλά από τα λεγόμενα σου προκύπτεις χέητερ της φετινής μας επιλογής μόνο ειρωνικά μουακούγεται αυτό το προσωπικά μακάρι να διαψευστώ κάπου μέσα σου το παρακαλάς για να επιβεβαιωθείς. γιαυτό σου λέω, κάντε την αυτοκριτική σας εκεί στα σωματεία.. αυτά και καλή καρδιά δεν συνεχίζω άλλο νομίζω καταλάβαμε απόλυτα ο ένας τον άλλον και κατανοήσαμε ότι διαφωνούμε απόλυτα. καλή συνέχεια και στους δύο μας στο διαγωνισμό και καλή, πολύ καλή επιτυχία στη χώρα μας!

          2. Μην τα μπερδεύεις. Άλλο hater, άλλο η εκτίμηση που προσπαθώ να κάνω για τη θέση. Μου αρέσει πάρα πολύ το φετινό τραγούδι και χαίρομαι που ξεφύγαμε από τις ποπ “τσιχλόφουσκες” τύπου “Shake it” και “Γειά σου Μαρία”. Όσο για τα σωματεία, είναι μια μεγάλη συζήτηση… Κι εγώ υποστηρίζω κάθε ελληνική συμμετοχή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να λέμε τη γνώμη μας και να ψάχνουμε τι έφταιξε (αν έφταιξε κάτι) κάθε φορά (μπορείς να δεις τα άρθρα που παραπέμπω στον ImpG). Καλή συνέχεια και σε σένα και, φυσικά, καλή επιτυχία στην Ελλάδα!

          3. Εντάξει κατάλαβα ότι έχεις αγνό κίνητρο δεν υπάρχει και λόγος να δίνουμε συνέχεια.. συμφωνώ ότι κάθε χρόνο, όλοι μας, πρέπει να στηρίζουμε το ελληνικό τραγούδι όποιο και αν είναι αυτό.. απλά αυτό που κοντολογίς ήθελα να πω, είναι ότι αν έχεις ένα δυνατό τραγούδι και όλο το πακέτο, φωνή, ταλέντο, στήσιμο, δεν μπορείς να περάσεις απαρατήρητος. Είτε είναι πιο ευρωπαικό είτε πιο παραδοσιακό.. και οι δύο συμμετοχές του μπίγαλη παραδοσιακές ήταν μωρέ, αλλα δεν τράβηξαν.. το θέμα είναι το τραγούδι και το πακέτο.. πέρσι δυστυχώς είχαμε ένα διαμάντι και το καταστρέψαμε.. προσωπικά δεν έχω προτίμηση σε είδος.. αρκεί να είναι δυνατό το τραγούδι μας, να το στηρίζουμε και να το προωθήσουμε σωστά. Τα άρθρα σου σχεδόν πάντα τα διαβάζω. Και σαφώς, μεταξύ μας, πρέπει μα ανοίγουμε συζητήσεις και να ανταλλάζουμε απόψεις για το αν και τί έφταιξε.. καλό Πάσχα σε σένα και σε όλους και στο ίνφε και σε όλους όσοι μας διαβάζουν!

      2. Αν σε όσες συμμετοχές αναφέρεις το κύριο πρόβλημα που εντοπίζεις είναι η έλλειψη ελληνικής ταυτότητας στο τραγούδι τους… τι να πω! Εγώ βρήκα όλες αυτές τις συμμετοχες μετριότητες έως κακες σκηνικά με ΑΠΕΙΡΑ προβλήματα στο πως στήθηκαν, όλους κυριολεκτικά τους ΚΑΤΑΠΙΕ η σκηνή – πιθανώς θα εξαιρούσα τη Βισση, που είχε φωνητικά προβλήματα εκείνη τη περίοδο και η υπερβολή της την έκανε να φαίνεται τέρμα αντιτηλεοπτικη.

          1. Μολις ανακάλυψα τα συγκεκριμένα άρθρα σου φιλε Δημήτρη και αξίζει να σχολιαστούν πραγματικά. Είναι εξαιρετικά (τα διάβαση χθες βράδυ και τα 4). Θα προσπαθήσω μέσα στην περίοδο του Πάσχα να γράψω και κάποια σχολιάκια σε αυτά.
            Οσο για τους freaky fortune, δεν με χάλαγε τόσο το τραγούδι, αλλά πραγματικά η σκηνική απειρία τους ΄΄οπως σωστά είπες, σε συνδυασμό με το “σφάξιμο με το γάντι” από τις επιτροπές (ίσως θεωρούσαν το 2014 ότι παραήμασταν overrated χώρα γενικά, δεδομένου κιόλας ότι οι Koza mostra είχαν πάει τόσο καλά ανέλπιστα την προηγούμενη χρονιά), και το μάλλον κιτς τραμπολίνο, δεν απογείωσαν το αποτέλεσμα

          2. Θάνο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα περιμένω τα σχόλιά σου. Προσπάθησα με ψυχραιμία να ανιχνεύσω τι μπορεί να έφταιξε κάθε φορά. Φυσικά, οι γνωστοί Ελληνάρες “έπεσαν να με φάνε”, κάποιος ανεκδιήγητος μάλιστα μίλησε για “αποκαθήλωση των ελληνικών συμμετοχών” αλλά δεν πτοούμαι. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και διάφορες πολιτικές συγκυρίες, οι οποίες, είτε το θέλουμε, είτε όχι, ασκούν επιρροή στη Γιουροβίζιον, αλλά αυτά για τους περισσότερους φαν είναι terra incognita.

          3. Σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο έγραψα κάποια σχόλια για κάθε ελληνικη συμμετοχή (εάν είναι αδικημένη). Αξίζει το site να επαναφέρει αυτά τα άρθρα τώρα που η γιουροβιζιονική περίοδος ξεκινάει

          4. Θα το κάνω μετά τον τελικό, εν είδει απολογισμού. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

      3. Argo, Ελευθερίου, Τερζή με έως και εντελώς ελληνικό ήχο, ομοίως δεν τα πήγαν καλά. Είναι ζήτημα τραγουδιού και σκηνικής απόδοσης, όχι ύφους τραγουδιού.

  2. Οι Πολωνές τον γλυκοκοίταζαν, αλλά προτιμούσε τις Ρωσίδες, όπως και οι άλλοι δύο.—> είστε σίγουροι γι’αυτό;

    φαντάζομαι ότι δεν πέρασαν καλά στο green room, μεγάλη και ξαφνική αποτυχία που δεν περίμενε κανείς! Κρίμα!

    Η live εμφάνιση ήταν κακή στα φωνητικά δυστυχώς και έδειξε την απειρία τους αλλά το στήσιμο ήταν πολύ ωραίο όπως και το ίδιο το τραγούδι που θα μπορούσε κάλλιστα να ακουστεί στο εξωτερικό. Κρίμα για τα παιδιά που το ήθελαν πολύ και ήταν/είναι ταλαντούχα.

    Ο Καλημέρης πήγε εκεί ως ΝΕΡΙΤ ή ως fan; γιατί ήταν στο Green Room;

    Ξεχάσατε να γράψετε ότι η Τάμτα ήταν στο κοινό (λόγω της φιλίας της με τον Ραπτάκη) όπως έχει αναφέρει η ίδια πολλές φορές σε συνεντεύξεις της και η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην arena την έκανε να θέλει πολύ να πάει στον διαγωνισμό.

    1. 1. Για τις Πολωνές και τις Ρωσίδες το δήλωσαν οι ίδιοι σε εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου (υπάρχει στο TLife και το Youtube). Τώρα, αν είναι άλλη η πραγματικότητα, ποιος είμαι εγώ που θα το κρίνω; 2. Ο Καλημέρης φαντάζομαι ότι θα πήγε ως μέλος της ελληνικής αποστολής, αλλιώς δεν θα μπορούσε να βρεθεί στο green room. 3. Αυτό για την Τάμτα δεν το γνώριζα. Ευχαριστώ για την πληροφορία.

  3. Ήμασταν μέτριοι εκείνη τη χρονιά ως προς όλα. Μουσικά, στιχουργικά, φωνητικά και σκηνικα( μόνο τα γραφικά μου άρεσαν,το τραμπολίνο το θεώρησα κιτς). Δυστυχώς το πάρτι στην αρένα δεν μεταφράστηκε σε ψήφους.
    Ωστόσο ήταν μια αξιοπρεπής συμμετοχή.

  4. Για τη χαμηλή θέση των Freaky Fortune μεγάλο ρόλο έπαιξε και η απόφαση της παραγωγής να εμφανιστούν στον τελικό αμέσως μετά την Κοντσίτα που τους “έσβησε” στην κυριολεξία (ακόμα και χρωματικά: το ψυχρό μπλε και άσπρο σε σχέση με το πορτοκαλί και κόκκινο που προηγήθηκε). Κατά τα άλλα η απειρία των παιδιών ήταν δεδομένη αν και το κομμάτι δεν ήταν καθόλου κακό – δεν ξεχνάμε ότι στον ημιτελικό ο Riskykidd έχασε τα λόγια του στην πρώτη φράση…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.