Αναδρομή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1991

Αναδρομή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1991

Η διοργάνωση

Ο 36ος διαγωνισμός της Eurovision πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία ύστερα από την νίκη του Toto Cutungo με το τραγούδι Insieme: 1992. Αν κι ο διαγωνισμός ήταν να πραγματοποιηθεί στο San Remo, όπου εκεί διοργανώνεται και το πασίγνωστο φεστιβάλ, η RAI αποφάσισε να τον μεταφέρει πιο κεντρικά και συγκεκριμένα στην Ρώμη. Ο λόγοι είναι ότι είχε ξεσπάσει τόσο ο πόλεμος του Κόλπου με την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ, όσο κι οι αναταράξεις στην Γιουγκοσλαβία που οδήγησαν τους διοργανωτές σε αυτήν την επιλογή για την καλύτερη ασφάλεια των αποστολών. Αυτό βέβαια δημιούργησε αρκετά προβλήματα στην διοργάνωση, με ακυρώσεις προβών, αλλά και αρκετές καθυστερήσεις την τελική βραδιά, με αποτέλεσμα να είναι ένας από τους μεγαλύτερους διαγωνισμούς σε διάρκεια.

Ο χώρος που διεξήχθη ο διαγωνισμός ήταν το Στούντιο 15 της Cinecittà, το μεγαλύτερο στούντιο ταινιών στην Ευρώπη με 400.000 τ.μ., το οποίο κατασκευάστηκε από τον Benito Mussolini το 1937 με στόχο να αναστήσει τον ιταλικό κινηματογράφο.

Παρουσιαστές της βραδιάς ήταν ο ίδιος ο Toto μαζί με την νικήτρια της Ιταλίας το 1964 Gigliola Cinquetti. Υπήρχε σκέψη να αναλάβει η Raffaella Carra, αλλά αυτό δεν έγινε λόγω υποχρεώσεων στην ισπανική τηλεόραση. Κατά την έναρξη της βραδιάς οι δύο τους ερμηνεύσαν τις νικητήριες συμμετοχές τους αντίστοιχα, ενώ η Αμερικανίδα ηθοποιός και showoman Sara Carlson παρουσίασε το Celebration ανάμεσα σε μνημεία της αρχαίας Ρώμης (πρωταγωνίστησε στο Bedroom Window αλλά και στο Guiding Light). Για τις καρτ ποστάλ οι καλλιτέχνες ερμήνευσαν γνωστά ιταλικά τραγούδια κι η ορχήστρα μετρούσε 58 μέλη. Στην βραδιά ήταν παρούσα κι η μεγάλη σταρ του σινεμά Gina Lolobrogitta.

   

Οι καλλιτέχνες

H Γιουγκοσλαβία συμμετέχει με την Baby Doll και το κιτς Brazil, η οποία φοράει την “Άρτα και τα Γιάννενα”, ενώ κλασικές συμμετοχές είδαμε από Ισλανδία, Μάλτα κι Ελβετία. Η Ελλάδα πήγε με τρομερή αυτοπεποίθηση με την “Άνοιξη” αλλά όσα ασυνάρτητα συνέβαιναν πάνω στην σκηνή φαίνεται ότι ξένισαν το κοινό. Ωστόσο η επιτυχία του τραγουδιού είναι διαχρονική στην χώρα μας. Πολύ σταθερή και σίγουρη η Carola για την Σουηδία, για την Γαλλία είχαμε μία αισθησιακή ερμηνεία από την Amina, η Τουρκία πορεύθηκε με ευρωπαϊκό ροκ ενώ η Ιρλανδία με την Kim Jackson μας χάρισε μία κορυφαία ερμηνεία για το Could It Be That I’m In Love. Πολύ συγκινητική η ερμηνεία της γνωστής Dulce Pontes, της οποίας η καριέρα από τότε κατέγραψε ανοδική πορεία.

Για την Δανία η αδιάφορη συμμετοχή του Anders Frandsen, oι Duo Datz με εβραϊκές μελωδίες και παραδοσιακές φορεσιές για το Ισραήλ και μία εξαιρετική ερμηνεία από τον Sergio Dalma για την Ισπανία που τότε κατέγραφε μία αξιοπρεπή πορεία στον διαγωνισμο. Στον αντίποδα δεν συμβαίνει το ίδιο με την ερμηνεία της Samantha Janus για το Ηνωμένο Βασίλειο. Αξιοπρεπέστατη η παρουσία της Κύπρου με την Έλενα Πατρόκλου ντυμένη περίπου σαν αρχαία Ελληνίδα να φέρνει την Κύπρο στην δεκάδα ενώ πολύ δυνατή κι η ερμηνεία του Peppino Di Capri να ερμηνεύει στα ναπολιτανικά το Comme e docce o mare.

Τον διαγωνισμό κερδίζει η Carola από την Σουηδία με το Fångad av en stormvind με 146 βαθμούς και με μία ψηφοφορία όλο ανατροπές. Η Carola είχε ισοβαθμίσει με την Amina από την Γαλλία και σύμφωνα με τον νέο κανονισμό (για να αποφευχθούν πολλοί νικητές όπως έγινε το 1969, οπότε κέρδισαν τέσσερεις χώρες), χρειάστηκε να καταμετρηθούν οι 12 βαθμοί που είχε η κάθε χώρα. Όταν κι οι 12 βαθμοί που έλαβαν τόσο η Σουηδία όσο κι η Γαλλία ήταν ίσοι χρειάστηκε να περάσουμε στους 10 βαθμούς εκάστης, όπου εκεί ξεκάθαρα υπερίσχυσε η Σουηδία με πέντε 10άρια έναντι δύο της Γαλλίας. Με το άκουσμα της νίκης της η Carola κι η χορωδός ανεβαίνουν στο τραπέζι και χορεύουν.

 

Γενικά σχόλια

  • Ο Toto δεν αποδείχθηκε κι η καλύτερη επιλογή παρουσιαστή καθώς αρκετές φορές είχε πρόβλημα στο να προφέρει καλλιτέχνες, τίτλους τραγουδιών αλλά και μαέστρους κατά την διάρκεια της βραδιάς και σε μικρότερο βαθμό κι η Gigliola. Χαρακτηριστικά παράδειγμα του πρώτου είναι ότι προφέρει (μάλλον επίτηδες) τον τίτλο της τουρκικής συμμετοχής Ihi Dahiha ενώ είναι Iki Dakika.
  • Σχεδόν όλος ο σχολιασμός της βραδιάς έγινε στα ιταλικά τα οποία δεν είναι επίσημη γλώσσα της EBU (οι φορείς είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν σχολιασμό είτε στα αγγλικά είτε στα γαλλικά)
  • Η Ολλανδία δεν έλαβε μέρος καθώς η ημερομηνία του διαγωνισμού συνέπεφτε με την ημέρα μνήμης των νεκρών που είναι επίσημη αργία για την χώρα. Την θέση της πήρε η Μάλτα η οποία συμμετείχε για πρώτη φορά σε 16 χρόνια λόγω του περιορισμού στον αριθμό των χωρών που μπορούν να λάβουν μέρος και κάνοντας μια πολύ καλή αρχή με την έκτη θέση
  • Είναι η τελευταία χρονιά που το logo του διαγωνισμού είναι σε άλλη γλώσσα πέρα από τα αγγλικά (στην προκειμένη περίπτωση ήταν στα ιταλικά)
  • Είναι η τελευταία φορά που η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας συμμετέχει ως έχει. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε για πρώτη και τελευταία φορά ως  Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας ουσιαστικά αποτελούμενη από την Σερβία και το Μαυροβούνιο
  • Είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία παίρνει μέρος ως ενωμένη ύστερα από τον διχασμό σε Δυτική κι Ανατολική ως τραγικό επακόλουθο του Ψυχρού Πολέμου

 

H νικητήρια συμμετοχή της Σουηδίας:

https://youtu.be/d14Y62WBei4

Αρκετές και σημαντικές πληροφορίες του άρθρου τις έχω μεταφέρει από το προσωπικό αρχείο του συντάκτη του Infe Greece Δημήτρη Μαντζίλα.

5 σκέψεις για το “Αναδρομή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1991

  1. Μια από τις πιο αγαπημένες μου χρονιές όσον αφορά τα τραγούδια.
    Το C’est le dernier qui a parlé qui a raison είναι το δεύτερο πιο αγαπημένο μου τραγούδι που συμμετείχε ποτέ στη γιουροβίζιον.

    Το τοπ 5 μου:
    01. Γαλλία
    02. Ισραήλ
    03. Ισπανία
    04. Ελλάδα
    05. Πορτογαλία

    Guilty pleasure: Γιουγκοσλαβία!!!

    1. Όντως ήταν χρονιά με πολλά ωραία τραγούδια. Έχουμε παρόμοιο τοπ5! Το δικό μου είναι:
      1. Γαλλία
      2. Ισραήλ
      3. Ισπανία
      4. Ιταλία
      5. Πορτογαλία

  2. Απαράδεκτη διοργάνωση, ναι οι Ιταλοί ήταν χειρότεροι και από τους Γιουγκοσλάβους της προηγούμενης χρονιάς, με αποκορύφωμα τον παρουσιαστή Τοτο. Αλλά και χρονιά με αρκετά “διαμαντάκια”, όπως Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισραήλ. Απίστευτο guilty pleasure και για μένα η Baby Doll (Dragana Saric το όνομά της), με ακόμα πιο guilty pleasure ίσως το preview video του τραγουδιού που είχε σκηνοθετήσει ο Emir Kusturica παρακαλά (αξίζει να το αναζητήσετε στο youtube)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.